Niedozwolone klauzule w umowie kredytu denominowanego w CHF

Abstrakt

W postępowaniu ze skargi nadzwyczajnej Sąd Najwyższy podzielił ustalenia i rozważania Sądu Administracyjnego w Krakowie, przyjmując, że wyeliminowanie z umowy kredytu denominowanego w CHF klauzul przeliczeniowych nie skutkuje ustaleniem jej nieważności ex tunc i ab initio, skoro umowa została wypowiedziana z uwagi na brak spłat rat kredytu, zaś konsument nie wykazał, aby zaprzestanie świadczenia w tym zakresie wynikało z istnienia niedozwolonych postanowień. W glosowanym orzeczeniu SN wiele uwagi poświęcił zagadnieniu wykonania umowy kredytu, wskazując m.in., że konsument mógł od początku spłacać raty kredytu bezpośrednio w CHF, co wykluczałoby konieczność zastosowania nieuczciwego mechanizmu przeliczeniowego. SN podkreślił też, że konsument nie udowodnił w tej sprawie szkody powstałej w związku z materializacją ryzyka walutowego po jego stronie. Wszystkie te kwestie zostały poddane analizie w glosie, która ma charakter krytyczny. W ocenie autorki badany wyrok jest bowiem niezgody z prawem sensu largo.