Obowiązki nałożone na dostawców usług udostępniania treści online a wolność wypowiedzi i informacji
DOI:
https://doi.org/10.26881/gsp.2024.4.10Słowa kluczowe:
dyrektywa 2019/790, nadmierne blokowanie treści, wolność słowa w Internecie, delegowane egzekwowanie prawa, art. 17 DSM, prawo autorskie, regulacja platform cyfrowych, DUUTOAbstrakt
Tematem glosy jest wyrok TSUE z 26 kwietnia 2022 r. w sprawie C-401/19 Rzeczpospolita Polska przeciwko Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Unii Europejskiej, w którym Trybunał odniósł się do jednego z szeroko dyskutowanych przepisów w doktrynie prawa autorskiego w Unii Europejskiej, a mianowicie nowych zasad odpowiedzialności dla dostawców usług udostępniania treści online. W istocie problem dotyczy relacji między ochroną własności intelektualnej a prawem użytkowników Internetu do wolności wypowiedzi i informacji. TSUE utrzymał w mocy art. 17 dyrektywy 2019/790, podkreślając, że jest on otoczony odpowiednimi gwarancjami w celu zapewnienia sprawiedliwej równowagi między prawem do wolności wypowiedzi i informacji a prawem własności intelektualnej.
Downloads
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Gdańskie Studia Prawnicze
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.