Kwalifikacja środków płatniczych jako materiałów urzędowych na gruncie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dopuszczalność ochrony prawnoautorskiej w przypadku naruszenia praw autorskich podczas wytwarzania materiałów urzędowych
DOI:
https://doi.org/10.26881/gsp.2024.4.14Słowa kluczowe:
materiały urzędowe, środki płatnicze, naruszenie praw autorskichAbstrakt
Przedmiotowa glosa wyraża aprobatę dla tez postawionych w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2023 r. wydanym w sprawie II CSKP 566/22. W glosowanym orzeczeniu SN opowiedział się za kwalifikacją środków płatniczych w ramach pojęcia materiałów urzędowych, o którym mowa w art. 4 pkt 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych bez względu na charakter emisji. Wskazano również na dopuszczalność stosowania ochrony prawnoautorskiej w przypadku naruszenia praw autorskich w toku wytwarzania wytworów niestanowiących przedmiotu prawa autorskiego. Zdaniem autora niniejszej glosy podjęte rozstrzygnięcie odpowiada ratio legis przepisu określającego katalog środków wyłączonych spod ochrony prawnoautorskiej, którym nie jest całkowita swoboda w korzystaniu z nich. Wysoki stopień formalizacji procedury emisji środków płatniczych potwierdza natomiast zasadność uznania ich za materiały urzędowe.
Downloads
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Gdańskie Studia Prawnicze
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.