Ratyfikacja konwencji UNIDROIT z 1995 r. − mrzonka czy realna perspektywa?

Autor

  • Dr Magdalena Łągiewska Uniwersytet Gdański

DOI:

https://doi.org/10.26881/gsp.2021.2.08

Słowa kluczowe:

dobro kultury, nielegalny eksport, kradzież, ratyfikacja, konwencja UNIDROIT z 1995 r

Abstrakt

Konwencja UNIDROIT w sprawie skradzionych lub nielegalnie wywiezionych dóbr kultury z 1995 r. uzupełnia postanowienia zawarte w Konwencji UNESCO dotyczącej środków zmierzających do zakazu i zapobiegania nielegalnemu przywozowi, wywozowi i przenoszeniu własności dóbr kultury z 1970 r. Pomimo że Konwencja UNIDROIT z 1995 r. została uchwalona dwadzieścia pięć lat temu, Polska nie ratyfikowała jej do tej pory. Celem niniejszego artykułu jest zatem odpowiedź na pytanie, czy ratyfikacja przez Polskę konwencji UNIDROIT z 1995 r. jest mrzonką czy realną perspektywą. Tym samym w niniejszym artykule przedstawiono znaczenie oraz zakres stosowania konwencji UNIDROIT z 1995 r. z punktu widzenia prawa dziedzictwa kultury. W konkluzji sformułowano wnioski dotyczące perspektyw ratyfikacji wspomnianej konwencji przez Polskę.

Downloads

Download data is not yet available.

Pobrania

Opublikowane

2021-07-06

Jak cytować

Łągiewska, M. . (2021). Ratyfikacja konwencji UNIDROIT z 1995 r. − mrzonka czy realna perspektywa?. Gdańskie Studia Prawnicze, (2(50)/2021), 125–133. https://doi.org/10.26881/gsp.2021.2.08