Ratyfikacja konwencji UNIDROIT z 1995 r. − mrzonka czy realna perspektywa?
DOI:
https://doi.org/10.26881/gsp.2021.2.08Słowa kluczowe:
dobro kultury, nielegalny eksport, kradzież, ratyfikacja, konwencja UNIDROIT z 1995 rAbstrakt
Konwencja UNIDROIT w sprawie skradzionych lub nielegalnie wywiezionych dóbr kultury z 1995 r. uzupełnia postanowienia zawarte w Konwencji UNESCO dotyczącej środków zmierzających do zakazu i zapobiegania nielegalnemu przywozowi, wywozowi i przenoszeniu własności dóbr kultury z 1970 r. Pomimo że Konwencja UNIDROIT z 1995 r. została uchwalona dwadzieścia pięć lat temu, Polska nie ratyfikowała jej do tej pory. Celem niniejszego artykułu jest zatem odpowiedź na pytanie, czy ratyfikacja przez Polskę konwencji UNIDROIT z 1995 r. jest mrzonką czy realną perspektywą. Tym samym w niniejszym artykule przedstawiono znaczenie oraz zakres stosowania konwencji UNIDROIT z 1995 r. z punktu widzenia prawa dziedzictwa kultury. W konkluzji sformułowano wnioski dotyczące perspektyw ratyfikacji wspomnianej konwencji przez Polskę.