Federalna różnorodność kontra harmonizacja – o ostatnich zmianach w prawie ochrony zabytków w Niemczech
DOI:
https://doi.org/10.26881/gsp.2021.2.12Słowa kluczowe:
organy właściwe w sprawach ochrony zabytków, ochrona zabytków, opieka nad zabytkami, Lista Światowego Dziedzictwa UNESCOAbstrakt
Niemieckie prawo ochrony zabytków pozostaje niejednolite, co wynika z zakotwiczonego w ustawie zasadniczej RFN podziału kompetencji pomiędzy federacją a krajami związkowymi. Ponieważ definicja zabytku, procedury administracyjne, status obiektów wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, a nawet sankcje karne za czyny przeciwko dobrom o szczególnym znaczeniu dla kultury różnią się między szesnastoma ustawami, wyłania się kwestia sposobów harmonizacji praktyki administracyjnej w tej dziedzinie.
Downloads
Bibliografia
Davydov D., “The State Monument Council: The Institutionalisation of Public Participation in Monument Law”, Denkmalpflege in Westfalen-Lippe 2016, no. 1.
Davydov D., “Too Close to Present Time? The Time Limit as a Requirement of the Term Monument” [in:] Monument Preservation as a Cultural Practice, ed. Monument Preservation Office of Lower Saxony, Hannover 2018.
Federal Government Commissioner for Culture and the Media, Key aspects of the new Act on the Protection of Cultural Property in Germany, Berlin 2016.
Sauerländer W., “Extension of the concept of monument?”, Die Denkmalpflege 1975, no. 1/2. Spennemann J., “Monument Protection as Application of National Law Relating to the Environment”, Natur und Recht 2020, no. 4.
Viebrock J., “Monument Preservation Services” [in:] Martin/Krautzberger. Manual for Monument Protection and Monument Preservation, eds. D. Davydov, J. Spennemann, Munich 2017.