Administracyjna kara finansowa w sprawie cookies. Komentarz na kanwie postanowienia Krajowej Komisji Informatyki i Wolności we Francji (CNIL) z dnia 7 grudnia 2020 r. w sprawie Amazon Europe Core, SAN-2020-013
DOI:
https://doi.org/10.26881/gsp.2021.4.06Słowa kluczowe:
RODO; przepisy o e-Prywatności; pliki cookies; zgoda użytkownika; właściwość organów administracjiAbstrakt
Problematyka prawna korzystania z identyfikatorów internetowych takich jak pliki cookies jest jedną z najczęściej poruszanych w kontekście ochrony prywatności i danych osobowych użytkowników usług łączności elektronicznej. Zasady korzystania z nich stały się w ostatnich latach przedmiotem szeregu orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), a także decyzji organów regulacyjnych w poszczególnych państwach UE. Istotną decyzję w tym zakresie wydał w dniu 7 grudnia 2020 r. francuski organ ds. ochrony danych osobowych (CNIL), nakładając karę pieniężną za naruszenie francuskich przepisów dotyczących cookies przez spółkę Amazon (SAN-2020-013).
W kontekście powyższej decyzji, należy podkreślić specyfikę rozwiązań przyjętych przez ustawodawcę francuskiego. Po pierwsze, CNIL w ustawie o ochronie danych osobowych umocowany został nie tylko do egzekwowania przepisów RODO, ale również przepisów implementujących dyrektywę 2002/58/WE. Po drugie, przy określaniu terytorialnej właściwości przepisów francuskich w sprawach z zakresu dyrektywy o e-prywatności, posłużono się takimi przesłanka-mi, jak określone w art. 4 dyrektywy 95/46/WE, uchylonej następnie przepisami RODO.
Z powyższych względów, przedstawionej przez francuski organ ds. ochrony danych osobowych argumentacji, nie można stosować w sprawach rozstrzyganych na gruncie przepisów prawnych tych państw Unii Europejskiej, które transponowały przepisy dyrektywy 2002/58/WE do sektorowych regulacji łączności elektronicznej, a także – inaczej niż ustawodawca francuski – w swoich przepisach nie wprowadziły norm określających właściwość terytorialną w tych sprawach. Przykładem jest polski system prawny, w ramach którego przepis art. 5 ust. 3 dyrektywy 2002/58/WE implementowano w art. 173 ustawy – Prawo telekomunikacyjne.