Szwecja i problemy spójności współpracy państw w Europie Bałtyckiej w 2018 roku

Abstrakt

Celem analizy podejmowanej w artykule jest wyjaśnienie, jakie działania planuje podjąć Szwecja jako podmiot polityki zagranicznej na regionalnej arenie Europy Bałtyckiej w 2018 roku i w jakiej mierze mogą się one odnosić do zagadnienia budowania spójności tego regionu. Wyjątkowość pozycji Szwecji w tym okresie wynika ze sprawowania jednocześnie funkcji przewodnictwa w kilku organizacjach i formatach współpracy regionalnej (Nordyckiej Radzie Ministrów, Radzie Państw Morza Bałtyckiego, Radzie Euro-Arktycznego Regionu Morza Barentsa, formatach N5 i NB8).

Na podstawie analizy dokumentów programowych i działań podejmowanych w pierwszej połowie 2018 roku można stwierdzić, że Szwecja stara się przyjąć rolę koordynatora regionalnego i aktywnie realizuje plany sprzyjające budowaniu spójności regionu Europy Bałtyckiej, nie tracąc z pola uwagi powiązań problematyki regionalnej z polityką europejską i polityką w skali globalnej. Podstawową przedmiotową płaszczyzną tego zaangażowania staje się realizacja celów globalnych Agendy 2030.

Charakter (zakres i szczegółowość) programowych wypowiedzi dotyczących przewodnictwa Szwecji w wymienionych organizacjach i formatach wskazuje na akcentowanie znaczenia współpracy nordyckiej i nordycko-bałtyckiej.