Priorytet własności nad rynkiem – ekonomia według Gunnara Heinsohna

Abstrakt

Autorka w artykule analizuje alternatywną wobec neoklasycznego modelu teorię „ekonomii Własności” stworzoną przez Gunnara Heinsohna i Otto Steigera. „Ekonomia Własności” wskazuje na znaczenie techniki generowania kapitału dla rozwoju gospodarki rynkowej. Heinsohn i Steiger argumentują, że rynek usług, towarów czy rynek pracy są pochodną transakcji kapitałowych. Ich podłożem nie są nagromadzone oszczędności, ale możliwość zabezpieczania kontraktów finansowych poprzez skodyfikowane prawnie i egzekwowalne tytuły własności majątku. Stąd ich propozycja, aby nazywać współczesny system ekonomiczny ekonomią Własności, gdyż na bazie własności odbywają się procesy finansowania rozwoju gospodarki, skutkujące powstawaniem odpowiednich rynków. Szczególnie Heinsohn podkreślał, że różnica między krajami wysokorozwiniętymi i „doganiającymi” nie leży w ilości nagromadzonego w przeszłości kapitału i zebranych oszczędności, ale w obowiązujących regulacjach prawnych zachęcających do aktywizowania własności w celach finansowych. Błędnie zakłada się, że kraje „na dorobku” zdane są na rozwój poprzez import kapitału. Rezygnacja z krajowych procesów generowania kapitału w zamian za jego import utrwala wtórność tych gospodarek wobec tych, które generują swój kapitał w ramach krajowych regulacji. „Ekonomia Własności” pokazuje alternatywę wobec „bezalternatywnej” strategii rozwoju poprzez import kapitału, co jest szczególnie aktualne w obliczu konieczności sfinansowania zielonej transformacji czy odbudowy Ukrainy.