Język kerygmatu w piosenkach muzyki alternatywnej (przypadek Luxtorpedy)

Autor

  • Adam Regiewicz Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie

Słowa kluczowe:

polska scena alternatywna, kerygmat, droga neokatechumenalna

Abstrakt

Jednym z niezwykłych zjawisk współczesnej kultury popularnej w Polsce jest powiązanie artystów alternatywnej sceny muzycznej z Kościołem i doświadczeniem chrześcijaństwa. Wyraża się ono w twórczości, która sięga języka kerygmatu. Głoszenie Dobrej Nowiny wiąże się z właściwościami wyrazu muzycznego, łącząc ewangeliczne metafory ze współczesnym obrazowaniem rzeczywistości, w której istnieje człowiek. Na przykładzie prac zespołu Luxtopreda w artykule przedstawiono sposób włączenia kerygmatycznej edukacji religijnej na Drodze Neokatechumenalnej do narracji muzycznej.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Adamski, Ł., Bóg w Hollywood, Wydawnictwo AA, Warszawa 2014.

Adorno, T., Wspomnienie o Bergu, tłum. Jan Stęszewski, „Res Facta Nova” 1994, nr 1 (10), s. 101–116.

Droga Neokatechumenalna. Statut, Centrum Formacji Wspólnot Neokatechumenalnych, Lublin 2008.

Fiske, J., Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, tłum. A. Gierczak, wyd. Astrum, Wrocław 1999.

Gebert, K., 54 komentarze do Tory, wyd. Austeria, Kraków 2004.

Godzic, W., Teleturniej, telekaznodziejstwo i telekupowanie, czyli przyjemność wiedzy i władzy, [w:] W. Godzic, Oglądanie i inne przyjemności kultury popularnej, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas Kraków 1996.

Januszkiewicz, M., Wczytywanie (się) w tekst. O interpretacji transakcyjnej, „Teksty Drugie” 2012, nr 133–134 (1–2).

Jeziński, M., Muzyka popularna jako wehikuł ideologiczny, Wydawnictwo Uniwersytetu Toruńskiego, Toruń 2011.

Katechizm Kościoła Katolickiego, Wydawnictwo Pallottinum, Poznań 1994.

Kierkegaard, S., Bojaźń i drżenie. Choroba na śmierć, tłum. J. Iwaszkiewicz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1982.

Krzan, K., Ekstaza w wersji pop. Poszukiwanie mistyczne w kulturze popularnej, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008.

Lisicki, P., Mroczne dziedzictwo Oświecenia, „Znak” 1992, nr 12, s. 27–44.

Lurker, M., Słownik obrazów i symboli biblijnych, tłum. K. Romaniuk, Wydawnictwo Pallottinum, Poznań 1989.

MacDonald, D., Teoria kultury masowej, tłum. Cz. Miłosz, [w:] Kultura masowa, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2002, s. 14–36.

Pisula, R., Kerygmat apostolski dzisiaj. Biblijno-teologiczna synteza dla nowej ewangelizacji, Wydawnictwo Norbertinum, Lublin 2005.

Radykalni. Z Budzym, Dzikim i Stopą rozmawiał Marcin Jakimowicz, z Maleo rozmawiał Dziki, Księgarnia św. Jacka, Katowice 1997.

Regiewicz, A., Kontrkultura jako sposób i miejsce przekazu wiary, „Teologia i Człowiek” 2014, nr 3 (27), s. 21–38.

Sulima R., Antropologia codzienności, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2000.

Sylvan, R., Traces of the Spirit: The Religious Dimensions of Popular Music, University Press, New York 2002.

Szekspir, W., Hamlet. Królewicz duński, tłum. J. Paszkowski, Fundacja Nowoczesna Polska Warszawa 2008.

Till, R., Pop Cult: Religion and Popular Music, Continuum, New York 2010.

Wałkuski M., Wałkowanie Ameryki, wyd. Helion, Gliwice 2012.

Watson, J.D., Słowo greckie na każdy dzień roku. Inspiracje z Nowego Testamentu, tłum. W. Tasak, Oficyna Wydawnicza Vocatio, Warszawa 2017.

Welch, B., Save Me from Myself, Harper Collins, New York 2007.

Życiński, J., Bóg postmodernistów, Wydawnictwo KUL, Lublin 2001.

Pobrania

Opublikowane

2019-06-26

Jak cytować

Regiewicz , A. . (2019). Język kerygmatu w piosenkach muzyki alternatywnej (przypadek Luxtorpedy). Karto-Teka Gdańska, (1(4), 7–26. Pobrano z https://czasopisma.bg.ug.edu.pl/index.php/karto-teka/article/view/7907

Podobne artykuły

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.