Aktywność poznawczo‑behawioralna a jakość życia kobiet w wieku emerytalnym
Abstrakt
W związku ze wzrostem średniej długości życia ludzkiego, jak również wzrostem populacji osób starszych, powstały uniwersytety trzeciego wieku (UTW). Spełniają one zadania poszerzania wiedzy i włączania nowej wiedzy do doświadczenia życiowego, co stanowi aktywność poznawczo‑behawioralną osób starszych. Natomiast czynnikiem wspomagającym radzenie sobie z trudnościami jest poczucie koherencji (ang. sense of coherence, SOC). W artykule przedstawiono badanie dotyczące związku między uczestnictwem w zajęciach UTW a poczuciem jakości życia u emerytek oraz związku między jakością życia a czynnikami poczucia koherencji w zależności od uczestnictwa w zajęciach UTW. Badaniami objęto 51 kobiet biorących udział w zajęciach UTW w Gdańsku i 50 kobiet niebiorących udziału w zajęciach UTW w wieku od 62 do 90 lat. Gdański UTW został powołany w 1979 r. przez Wojewódzki Ośrodek Gerontologiczny. Obecnie działa jako stowarzyszenie zwykłe. W pierwszej grupie zaobserwowano lepsze postrzeganie jakości życia, natomiast w obu grupach stwierdzono istotną statystycznie zależność pomiędzy poczuciem koherencji a głównymi wskaźnikami jakości życia. Podsumowując, wyniki badań potwierdzają istotną rolę UTW w utrzymaniu aktywności poznawczo‑behawioralnej kobiet w wieku emerytalnym, a tym samym w ich percepcji jakości życia. Jest to ważna przesłanka do inwestowania w rozwój UTW.
Uniwersyteckie Czasopisma Naukowe