Architektura jako narzędzie promowania nacjonalizmu w Republice Tadżykistanu

Autor

  • Paulina Niechciał Uniwersytet Jagielloński w Krakowie

Słowa kluczowe:

Tadżykistan, nacjonalizm, architektura

Abstrakt

Artykuł poświęcony jest refleksji nad świecką architekturą współczesnego Tadżykistanu jako narzędziem promowania określonego programu ideologicznego. Sponsorowane przez władze budowle w założeniu służą wzmacnianiu jej prestiżu oraz konstruowaniu wspólnoty narodu Tadżyków (millati todżik) i jej legitymizacji za pomocą podkreślania m.in. długiej historii narodu i jego kulturowego wkładu w rozwój regionu. W kontekście nacjonalizmu promowanego przez prezydenta Emomaliego Rahmona zostały przeanalizowane przykłady architektoniczne z ich odwołaniami do określonych wartości i symboli oraz wizji historycznej.   

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Literatura

Atkin M., 1993, Tajik National Identity, „Iranian Studies”, vol. 26, no. 1/2.

Blakkisrud H., Kuziev F., 2019, Museums, Memory and Meaning-creation: (Re)constructing the Tajik Nation, „Nations and Nationalism”, vol. 25, no. 3.

Brubaker R., 1994, Nationhood and the National Question in the Soviet Union and Post-Soviet Eurasia: An Institutionalist Account, „Theory and Society”, no. 23.

Castells M., 2008, Siła tożsamości, przeł. S. Szymański, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Clark J.D., 2019, New Nation, New History: Promoting National History in Tajikistan, „Journal of Persianate Studies”, vol. 11, no. 2.

Dalelhoi Wazorati farhang oid ba kuczonidani teatri Majakowskij, 2016, ASIA-Plus, https://news.tj/tj/news/29/20160425/dalel-oi-vazorati-far-ang-oid-ba-k-chonidani-teatri-mayakovskii (dostęp: 22.05.2018).

Dodkhudoeva L., Mukhimov R., Hughes K., 2013, Tajik Art: A Century of New Traditions[w:] Y. Kadoi, I. Szántó (eds.), The Shaping of Persian Art: Collections and Interpretations of the Art of Islamic Iran and Central Asia, Newcastle upon Tyne, Cambridge Scholars Publishing.

Eisenstadt S.N., 2009, Utopia i nowoczesność. Porównawcza analiza cywilizacji, przeł. A. Ostolski, Warszawa: Oficyna Naukowa.

Eriksen T.H., 2013, Etniczność i nacjonalizm. Ujęcie antropologiczne, przeł. B. Gutowska-Nowak, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Gądecki J., 2005, Architektura i tożsamość. Rzecz o antropologii architektury, Toruń: Rolewski.

Gafurow B., 1978, Dzieje i kultura ludów Azji Centralnej. Prehistoria, starożytność, średniowiecze, przeł. S. Michalski, Warszawa: PIW.

Gellner E., 1991, Narody i nacjonalizm, przeł. T. Hołówka, Warszawa: PIW.

Golka M., 2008, Socjologia sztuki, Warszawa: Difin.

Gortat R., 2009, Kirgistan. Natura zmiany systemowej (1990–1996),Warszawa: Elipsa.

Grassi E., 2014, Ketābk_āna-ye Melli-e Tājikestān [w:] E. Yarshater (ed.), Encyclopaedia Iranica Online, www.iranicaonline.org (dostęp: 22.05.2018).

Hauziński J., 2010, Od podboju arabskiego do końca XV w. [w:] A. Krasnowolska (red.), Historia Iranu, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Heathershaw J., 2013, Why Is There So Much Construction in Central Asia’s Capitals?, Ex-eter Central Asian Studies Network, https://blogs.exeter.ac.uk/excas/2013/07/11/why-is-there-so-much-construction-in-central-asias-capitals/ (dostęp: 22.05.2018).

Hobsbawm E.J., 2008, Wprowadzenie. Wynajdywanie tradycji [w:] E.J. Hobsbawm, T.O. Ranger, przeł. M. Godyń, F. Godyń (red.), Tradycja wynaleziona, Kraków: WUJ.

Hughes K., 2017, From the Achaemenids to Somoni: National Identity and Iconicity in the Landscape of Dushanbe’s Capitol Complex, „Central Asian Survey”, vol. 36, no. 4.

Iftitohi binoi bohaszamati Kitobchonai milli wa mulokot bo zijojoni kiszwar, 2012, http://president.tj/node/151 (dostęp: 22.10.2021).

Jakubov J., 2002, U źródeł organizacji państwowej Tadżyków [w:] T. Bodio (red.), Tadżykistan: Historia – społeczeństwo – polityka, Warszawa: Elipsa.

Jałowiecki B., Szczepański M.S., 2006, Miasto i przestrzeń w perspektywie socjologicznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Jędrzejczyk D., 2004, Geografia humanistyczna miasta, Warszawa: Dialog.

Jodgorihoi bostoni wa me’morii Dżumhurii Todżikiston, 2018, http://www.vfarhang.tj/index.php/tj/?option=com_content&view=article&id=159:2009-08-21-010520-1-813&catid=46:2009-12-25-18-58-25&Itemid=91&lang=ru (dostęp: 22.10.2021).

Laruelle M., 2007, The Return of the Aryan Myth: Tajikistan in Search of a Secularized National Ideology, „Nationalities Papers”, vol. 35, no. 1.

Marat E., 2008, National Ideology and Statebuilding in Kyrgyzstan and Tajikistan, Washington, DC–Stockholm: Central Asia-Caucasus Institute & Silk Road Studies Program.

Niechciał P., 2016, Tożsamość narodowa po tadżycku – odtwarzanie koncepcji narodu i jego historii w przestrzeni publicznej Republiki Tadżykistanu, „Przegląd Orientalistyczny”, nr 1–2(257–258).

Niechciał P., 2018, Ikony nacjonalizmu w Tadżykistanie i Kirgistanie: Postaci Isma’ila Samanidy i Manasa w historyczno-mitologicznych narracjach o przedradzieckiej przeszłości narodów [w:] N. Shukuralieva (red.), Azja Centralna: Tożsamość, naród, polityka, Kraków: Zakład Wydawniczy Nomos.

Nowicka E., 2004, Etniczność w procesie przemian, „Przegląd Polonijny”, nr 3.

Nozir O., 2015, Mahkumszudagon, „Todżikiston”, vol. 41, no. 1135.

Ochirin omodagiho ba dżaszni 3-hazorsolagii Hisor, 2015, Radioi Ozodi, https://www.ozo-di.org/a/27324545.html (dostęp: 22.10.2021).

Olzacka E., Niechciał P., 2015, The Press in Constructing the Cultural Strategies of War: An Example from the Conflict in the Republic of Tajikistan, „Securitologia”, vol. 22, no. 2.

Perry J., 2009, Tajik: I. The Ethnonym: Origins and Application [w:] E. Yarshater (ed.), Encyclopaedia Iranica Online, www.iranicaonline.org (dostęp: 22.10.2021).

Rachmonow E., 2002, Tadżycy w zwierciadle historii [w:] T. Bodio (red.), Tadżykistan: Historia – społeczeństwo – polityka, Warszawa: Elipsa.

Roy O., 2007, The New Central Asia. The Creation of Nations, London–New York: I.B. Tauris.

Salimpur M., 2016, Noma ba prezident Emomali Rahmon, Radioi Ozodi, https://www.ozodi.org/a/actors-of-dushanbe-russian-theater-asked-president--for-help/27690548.html (dostęp: 22.10.2021).

Smith A., 2009, Kulturowe podstawy narodów. Hierarchia, przymierze i republika, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Sudjic D., 2015, Kompleks gmachu: Architektura władzy, przeł. A. Rasmus-Zgorzelska, Warszawa: Centrum Architektury.

Szymański W., 2014, „O jedno tylko proszę skromnie, nie zapomnijcie nigdy o mnie”. Zachodniogalicyjskie cmentarze wojenne w świetle nowych problemów i perspektyw badawczych, „Przegląd Kulturoznawczy”, nr 22(4).

Therborn G., 2017, Cities of Power: The Urban, the National, the Popular, the Global, London–New York: Verso.

Pobrania

Opublikowane

2021-09-01

Jak cytować

Niechciał, P. (2021). Architektura jako narzędzie promowania nacjonalizmu w Republice Tadżykistanu. Miscellanea Anthropologica Et Sociologica, 22(2-3), 108–123. Pobrano z https://czasopisma.bg.ug.edu.pl/index.php/maes/article/view/7140