Miasto zbombardowane przędzą – knitting graffiti jako ambiwalentna praktyka oporu wobec hegemonii kulturowej

Abstrakt

Otulone kolorową dzianiną uliczna lampa, ławka, drzewo czy też pomnik w szaliku i wyhaftowane hasło zawieszone na bramie to przykłady włóczkowego graffiti, które coraz częściej spotykamy w przestrzeni miast na całym świecie. Przybiera ono wiele form. Jest nie tylko wielobarwnym estetycznym akcentem, lecz także przejawem i motorem społeczno-kulturowych zmian. Wpisane w miejski krajobraz elementy wydziergane na drutach i szydełku jedynie z pozoru są niepoważne i nieracjonalne. Kreatywne działania podejmowane przez „dziergających miasto” ucieleśniają wiele znaczeń. W prezentowanym artykule zjawisko „bombardowania włóczką” (yarn bombing) interesuje mnie przedewszystkim jako strategia oporu, forma street artu, która z dziergania oczka za oczkiem,praktyki kulturowej tradycyjnie kojarzonej z kobiecością, czyni serię rękodzielniczychmikropolitycznych gestów.