Determinanty wzrostu gospodarczego: przykład Chile
Słowa kluczowe:
Chile, wzrost gospodarczy, kapitał ludzki, modele wzrostuAbstrakt
Celem artykułu było znalezienie czynników odpowiedzialnych za wzrost gospodarczy w Chile – kraju, którego efekty reform gospodarczych określane są jako „cud”. W pierwszej części pracy przeanalizowano niektóre ze znanych modeli wzrostu, m.in. neoklasyczny model wzrostu gospodarczego Solowa lub, dosyć obszernie, model wzrostu zaproponowany przez R. E. Lucasa, który stanowi znany przykład modelu z nurtu nowej teorii wzrostu. Część teoretyczna powstała w celu określenia teoretycznych zmiennych branych pod uwagę podczas rozważań nad tym wskaźnikiem przez ekonomistów na przestrzeni lat. W drugiej części artykułu przeprowadzono empiryczne badanie na podstawie materiału statystycznego pochodzącego z bazy danych Banku Światowego. Z badania empirycznego przeprowadzonego za pomocą programu Gretl oraz Podwójnej Metody Najmniejszych Kwadratów wyselekcjonowano czynniki wpływające na wzrost PKB w Chile – w świetle danych empirycznych istotnie statystycznie okazały się być zmienne dotyczące wydatków na badania i rozwój lub bezpośrednie inwestycje zagraniczne napływające do Chile. Na końcu podsumowano analizę oraz najważniejsze elementy badania streszczono w formie krótkich wniosków.
Downloads
Bibliografia
Florczak W., Koncepcja wzrostu endogenicznego i gospodarki opartej na wiedzy w naukach ekonomicznych, „Studia Prawno Ekonomiczne”, 2009, t. 80.
Jones C.I., Introduction to Economic Growth, W.W. Norton & Company, New York 1998.
Lucas R.E. Jr., On the Mechanics of Economic Development, „Journal of Monetary Economics”, 1988, vol. 22, issue 1.
Mycielski J., Ekonometria, Uniwersytet Warszawski, Warszawa 2010.
Niño J., Chile’s Economic Model Is a Success Story in Crisis‐Prone South America, Mises Institute, https://mises.org/wire/chiles‐economic‐model%20success‐story‐crisis‐prone‐south%20america.
Romer D., Makroekonomia dla zaawansowanych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000.
Romer P.M., Increasing Returns and Long‐Run Growth, “Journal of Political Economy”, 1986, vol. 94, no. 5.
Solow R.M., A Contribution to the Theory of Economic Growth, „The Quarterly Journal of Economics”, 1956, vol. 70, no. 1.
Szkoła Główna Handlowa, http://emn.dserwa.pl/slajdy/emn14.pdf.
Szkoła Główna Handlowa, http://web.sgh.waw.pl/~atoroj/eszcz/wyklad3_wielorownaniowe_estymacja.pdf.
Smyk M., Tyrowicz J., Pośrednie determinanty wzrostu w kontekście nierówności dochodowych – wspierać edukację czy przeciwdziałać przestępczości?, „Ekonomia. Rynek, Gospodarka, Społeczeństwo”, nr 35.
Tokarski T., Matematyczne modele wzrostu gospodarczego (ujęcie neoklasyczne), Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2009.
Uramek K., Teoretyczne modele wzrostu gospodarczego, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica”, 2006, t. 201.
Woźniak M.G., Wzrost gospodarczy. Podstawy teoretyczne, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków 2008.
Zróżnicowanie rozwoju współczesnej Europy, red. A. Nowosad, R. Wisła. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2016.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Cypyrigth notice