Wsparcie osób w spektrum autyzmu w procesie studiowania. Przykłady dobrych praktyk

Abstrakt

Obecnie dokonuje się wiele zmian dotyczących osób w spektrum autyzmu (ASD). Do niedawna dominował dyskurs medyczny, w którym autyzm jest ujmowany jako całościowe zaburzenie rozwoju, obecnie coraz częściej jest postrzegany jako odmienny, unikalny model rozwojowy. Wiele osób z autyzmem doświadcza problemów w nauce na różnych etapach edukacyjnych, które wynikają bardzo często z zaburzeń integracji sensorycznej oraz z trudności w koncentracji uwagi. Do tego nakładają się wtórne trudności o podłożu emocjonalnym i psychicznym. Osoba asystenta ucznia/studenta z autyzmem może przyczynić się do zwiększenia szans edukacyjnych takiego ucznia i może zminimalizować sytuacje traumatyzujące w środowisku szkolnym/akademickim. Przykładem takiego rozwiązania na poziomie szkolnictwa wyższego jest projekt „Asystent studenta z ASD”, który z powodzeniem został wdrożony przez polskie uczelnie. Zawiera on cztery główne filary, które odnoszą się do kluczowych postaci: Lidera/Asystenta, Adwokata społecznego (Asystenta) studenta z ASD, Studenta z ASD oraz Eksperta w tematyce neuroróżnorodności. Zaproponowany model wsparcia ma charakter uniwersalny i elastyczny, może więc być wdrażany w odniesieniu do osób o różnych potrzebach rozwojowych i edukacyjnych. Co ważne, uwzględnia on nowy sposób ujmowania spektrum autyzmu, który odnosi się do paradygmatu neuroróżnorodności. Idealnie wpisuje się więc w obecny trend (który jest widoczny na całym świecie) budowania włączającej kultury organizacyjnej z wykorzystaniem zasad uniwersalnego projektowania.