Uniwersyteckie Czasopisma NaukoweCielesność dywergencyjna – komponent integralnej edukacji wychylonej w przyszłość
DOI:
https://doi.org/10.5604/01.3001.0008.5644Słowa kluczowe:
ekspresja, teatr ruchu w edukacji przedszkolnej, dywergencjaAbstrakt
A child is endowed with a natural inclination to manifest its feelings, to control things and ideas in the form of behaviour which could be an expression of various fine arts. Each element of art (music, dancing as a system of signs may change its code, as the same symbols may be conveyed in another semiotic code, for example: a system of sounds in kinetic-spatial exemplification. Listening to music (acoustic signs) is in this play transcoded into kinetic-bodily signs. Experiencing oneself by means of movement, creating an individual story about oneself through gesture activates the subconscious, facilitates visualizing past experiences, feeling them again, and analyzing. The present study focuses on the connection between the classes devoted to kinesthetic visualization and the motoric behaviour presented by a child displaying the level of its creativity. The text presents individualizing experimental tests carried out in a group of five-year-old children.
Downloads
Bibliografia
Aichinger A., Holl W. (1999), Psychodrama. Terapia grupowa z dziećmi. Kielce, Wydawnictwo Jedność.
Andrukowicz W. (2001), Edukacja integralna. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Baluch W. (2005), Scena teatru, scena mentalna. Proces interpretacji w ujęciu kognitywnym. Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Bauman Z. (2005), Życie na przemiał. Kraków, Wydawnictwo Literackie.
Bissinger-Ćwierz U. (2002), Muzyczna pedagogika zabawy w pracy z grupą. Lublin, Wydawnictwo KLANZA.
Błajet P. (2006), Ciało jako kategoria pedagogiczna. W poszukiwaniu integralnego modelu edukacji. Toruń, Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Bogdanowicz M. (1997), Integracja percepcyjno – motoryczna. Teoria – diagnoza – terapia. Warszawa, Wydawnictwo Centrum Metodycznego Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej MEN.
Bunt L., Hoskyns S. (2002), The Handbook of Music Therapy. New York, Routledge.
Davis W., Gfeller K., Thaut M. (2008), An Introduction to Music Therapy – Theory and Practice. Maryland, American Music Therapy Association.
Gałązka A. (2013), Future Learning System. Drama w nauczaniu języka angielskiego. Perspektywa Psychologiczna. Katowice, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Gardner H. (1999), Intelligence Reframed. Multiple intelligences for the 21st century. New York, Basic Books.
Gulińska-Grzeluszko D. (2009), Muzykoterapia dzieci agresywnych. Łódź, Wydawnictwo Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej.
Hamel P.M. (1995), Przez muzykę do samego siebie. Wrocław, Sartorius.
Hoczyk J.(2011), Cielesne reinterpretacje podmiotowości we współczesnym tańcu. „Kultura Współczesna”, nr 3.
Johnstone K. (1999), Improvisations for Story-Tells. New York, Routledge.
Kielar M.B. (2012), Integralna wizja Kena Wilbera i jej zastosowanie w edukacji. Warszawa, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.
Krasoń K. (2013), Cielesność aktu tworzenia w teatrze ruchu. Integracja sztuki i edukacji w rozwoju i transgresji potencjału człowieka. Kraków, Universitas.
Krasoń K. (2013), Kilka cierpkich uwag o teatrze w edukacji wczesnoszkolnej, ale i poszukiwanie rozwiązań rzeczywistej aktywności nacechowanej twórczo. „Problemy Wczesnej Edukacji”, nr (1) 20.
Krasoń K. (2002[3]), Myślenie twórcze dziecka w wieku przedszkolnym – polisensoryczne płaszczyzny diagnozowania. „Chowanna”, R. XLV (LVIII), T. 2 (19).
Kwiek J. (2007), Dziecko w przestrzeni teatralizowanej reklamy komercyjnej. W: M. Karasińska, G. Leszczyński (red.), Dziecko i teatr w przestrzeni kultury. Tom 1. Teatr w świecie, Poznań, Centrum Sztuki Dziecka.
Lewandowska K. (1996), Muzykoterapia dziecięca. Zbiór rozpraw z psychologii muzycznej dziecka i muzykoterapii dziecięcej. Gdańsk, [nakł. autora].
Łukaszewicz R.M., Lesicka K. (2005), Inne drogi edukacji. Alternative ways of education. Wrocław, Fundacja Wolne Inicjatywy Edukacyjne.
Łukaszewicz R. (2002), Studia nad alternatywami w edukacji. Wrocław, Fundacja Wolne Inicjatywy Edukacyjne.
McCaslin N. (1996), Creative Drama in the Classroom and Beyond. London, Longman.
Michałowska D. (2008), Drama w edukacji. Poznań, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. A. Mickiewicza.
Okoń W. (1996), Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Warszawa, Wydawnictwo „Żak”.
Page Ch. (2007), Czy teatr w szkole jest przestrzenią emancypacji? Pod jakimi warunkami? W: M. Karasińska, G. Leszczyński (red.), Dziecko i teatr w przestrzeni kultury. Tom 2. Świat w teatrze. Poznań, Centrum Sztuki Dziecka.
Szulc W. (2010), Europejskie standardy edukacji arteterapeutów. Rola ECArTE i stowarzyszeń zawodowych. W: W. Szulc (red.), Arteterapia jako dyscyplina akademicka w krajach europejskich. Uniwersytet Wrocławski w ECArTE. Wrocław, Oficyna Wydawnicza ATUT.
Szymik E. (2011), Drama w nauczaniu języka polskiego. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
B. Śliwerski (2005), Współczesne teorie i nurty wychowania. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Wojnar I. (1984), Teoria wychowania estetycznego – zarys problematyki. Warszawa, Polskie Wydawnictwo Naukowe.
