Czytanie „Księgi obrazów”. O odrzuconych fabułach opowiadań Brunona Schulza
Abstrakt
The main idea of the present essay is considering Bruno Schulz’s own illustrations to his stories as starting points for reconstruction of alternative plots. Schulz was an artist who used his drawings as stimuli to develop the plots and ideas of his narrative texts. Many drawings no doubt refer to a particular story, but they show a reality that is quite different from its details. Referring mainly to “Spring,” the author makes an attempt to describe and analyze such differences, trying to reconstruct whatever Schulz himself rejected in the process of writing.
Downloads
Bibliografia
Bruno Schulz 1892–1942. Katalog-Pamiętnik Wystawy „Bruno Schulz. Ad Memoriam” w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie. 1995. Rred. W. Chmurzyński. Warszawa: Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza.
Ficowski Jerzy. 2002. Regiony wielkiej herezji i okolice. Bruno Schulz i jego mitologia. Sejny: Fundacja „Pogranicze”.
Lipowski Krzysztof. 2013. „Demiurg jest dwoistością. Alfred Kubin i Bruno Schulz – próba porównania”. Schulz/Forum 2.
Schulz Bruno. 1989. Opowiadania. Wybór esejów i listów. Oprac. J. Jarzębski. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Schulz Bruno. 2012. Księga obrazów. Zebrał, oprac., komentarzami opatrzył J. Ficowski. Gdańsk: słowo/obraz terytoria.