Die Anwendung der Theorie des Kulturtransfers auf die Erforschung der deutsch-polnischen Theaterbeziehungen nach 1990

Abstrakt

Zastosowanie koncepcji transferu kultury do badań niemiecko-polskich relacji teatralnych po 1990 roku

 Koncepcja transferu kultury powstała na pograniczu niemiecko-francuskim w latach osiemdziesiątych XX w. Zrodziła ją potrzeba zweryfikowania efektywności metody porównawczej, dominującej w badaniach wzajemnych wpływów kulturowych między Francją i Niemcami w XX wieku. Punktem wyjścia stało się stwierdzenie, że sposób, w jaki zachodnie kultury importują i przyswajają nowe i obce im treści, nie został dotąd dostatecznie precyzyjnie wzięty pod uwagę jako przedmiot badań naukowych. Mało znana w Polsce koncepcja badania transferu kultury sytuuje się wśród wielu propozycji współczesnej humanistyki, podejmujących zagadnienia wielokulturowości, interkulturowości i transkulturowości. Zastosowanie tej koncepcji w badaniach relacji między teatrem polskim i teatrem niemieckim uzasadnia teza, że powstała ona na pograniczu niemieckim jako propozycja służąca badaniu procesów przemiany kultury, zachodzących pod wpływem recepcji nowych elementów i treści kultury między dwoma sąsiadującymi państwami. Zaproponowane tu wykorzystanie koncepcji transferu kultury w badaniach relacji między polskim i niemieckim teatrem jest eksperymentem mającym na celu zwrócenie uwagi na zmiany, jakie nastąpiły w kontaktach teatralnych między obydwoma krajami po roku 1990.