The regress of culture, the end of the future and the end of development – reading culture with Bauman and Wilber
DOI:
https://doi.org/10.26881/ae.2023.20.05Keywords:
cultural sudies, regression, crisis, postmodernism, integral theoryAbstract
The text presents two important analyses by experts of contemporary culture in the context of the regression and crisis of culture. On the basis of a Zygmunt Bauman’s “retrotopia” and the work of Ken Wilber concerning the breakdown of the course of the evolution of culture within the last decades, I intend to present the significance of these problems in the context of the dispute concerning the status of the social theory. An analysis of the peculiar “theoretical testament” in the form of a “retrotopia” by Bauman, an exceptional contemporary thinker, becomes a significant category allowing to read important relations between the culture and its domains, including education. Whereas, in the case of Wilber, analyses of the regression of culture and the breakdown of the course of the evolution of culture are shown in the light of his own integral theory. In the work presented here it is precisely Bauman and Wilber’s body of work that constitutes a source of inspiration for me to perform a creative analysis of culture through the references to interpreting culture in the condition of regression and crisis carried out by these researchers.
Downloads
References
Bachmann-Medick D. (2012). Cultural Turns. Nowe kierunki w naukach o kulturze. Warszawa: Oficyna Wydawnicza.
Bauman Z. (2007). Płynne życie. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Bauman Z. (2006). Płynna nowoczesność. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Bauman Z. (2012). O edukacji. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.
Bauman Z. (2018). Retrotopia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe ,,PWN''.
Burszta W. (2017). Ostatnia metafora Baumana. Polityka nr9, kwiecień.
Kielar M.B. (2012). Integralna wizja Kena Wilbera i jej zastosowanie w edukacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogiki Specjalnej.
Kielar M. B., Gop A. (2012). Integralny Pluralizm Metodologiczny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogiki Specjalnej.
Lyotard J.F. (1997). Kondycja ponowoczesna: raport o stanie wiedzy. Warszawa: Wydawnictwo ,,Aletheia''.
Markowski M. P. (2019). Wojny nowoczesnych plemion. Spór o rzeczywistość w epoce populizmu. Kraków: ,,Karakter''.
Mendel M., Szkudlarek T. (2013). Kryzys jako dyskurs i narracja. Konteksty edukacyjne. ,,Forum Oświatowe'', nr 3.
Ostrowicka H. (2022). Problematyzacje. Studia nad dyskursem w badaniach edukacyjnych. Kraków: Oficyna Wydawnicza ,,Impuls''.
Rutkowiak J. (1995). Odmiany myślenia o edukacji. Kraków: Oficyna Wydawnicza ,,Impuls''.
Szkudlarek T. (2017). On the Politics of Educational Theory. London: Routledge.
Taylor Ch. (2010). Nowoczesne imaginaria społeczne. Kraków: Wydawnictwo ,,Universitas''.
Tokarczuk O. (2020). Czuły narrator. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Wilber K. (1998). Krótka historia wszystkiego. Warszawa: Jacek Santorski& Co Wydawnictwo.
Wilber K. ( 1999). Jeden smak. Warszawa: Jacek Santorski &co Wydawnictwo.
Wilber K. (2003). Psychologia integralna: świadomość, duch, psychologia, terapia. Warszawa: Jacek Santorski & Co Wydawnictwo.
Wilber K. (2006 a). Integralna teoria wszystkiego. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
Wilber K. (2006b). Integral Spirituality: A Startling New Role for Religion in the Modern and Postmodern World. Boston-London: Integral Books.
Wilber K. (2008). Małżeństwo rozumu z duszą: integracja nauki i religii. Warszawa: Jacek Santorski & Co Wydawnictwo.
Wilber K. ( 2017). Trump and Post-Truth World. An Evolutionary Self-Correction.
Wilber K. ( 2017). The Religion of Tomorrow. Boston: Shambhala.