Formalny aktywizm imigrantek i uchodźczyń w Polsce. Studium przypadku Fundacji Kobiet Wędrownych

Abstrakt

W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat Gdańsk stał się punktem docelowym dla ludzi z całego świata, którzy wybrali go jako miejsce realizacji swoich marzeń i aspiracji. Jednak status migrantki czy uchodźczyni może stać się tożsamością przewodnią, a nawet przesłaniać inne formy tożsamości i jako takie może prowadzić do rozwoju strategii aktywistycznych, które opierają się przede wszystkim na obcości. Istnienie formalnych organizacji imigranckich jest jednym z czynników, które pokazują, jak zaawansowany jest proces samoorganizacji migrantów, a rodzaje tworzonych organizacji dostarczają informacji na temat tego, jak organizują się społeczności imigranckie i jakie są ich potrzeby. Siła, spójność i pole działania organizacji imigranckich może mieć istotny wpływ na poziom integracji migrantów, ich poczucie identyfikacji, jak również na stopień ich uczestnictwa w społeczeństwie przyjmującym. Dlatego ważne jest, aby lepiej przyjrzeć się motywom stojącym za samoorganizacją migrantek oraz wartościom i tożsamościom, do których odnoszą się w swoich działaniach. Niniejsze studium Fundacji Kobiet Wędrownych pozwala nakreślić przyczyny powstawania formalnych kobiecych organizacji imigranckich w Polsce.