Na marginesie uwikłania życiem – biograficzne epifanie sędziwego osadzonego

Abstrakt

Starzejący się więźniowie stanowią dla jednostek penitencjarnych swego rodzaju problem. Sprawowanie nad nimi opieki to nie tylko nadzór, ale przede wszystkim sprawowanie opieki medycznej. Należałoby poszukać odpowiedzi na pytania: Jak organizować pomoc dla skazanych osób starszych w tym również osób z demencją? Jakie czynniki odgrywają kluczową rolę w organizowaniu tej pomocy? W obliczu rosnącego zapotrzebowania na opiekę nad osobami starszymi w zakładach karnych, owe pytania nie mogą pozostać bez odpowiedzi. Podmiotem analiz badawczych uczyniłam seniora po wyroku „dożywocia”, wykazującego się umiejętnością funkcjonowania w więzieniu. Przedmiotem eksploracji natomiast było zjawisko specyficznego postrzegania i przeżywania czasu przez osadzonego, w szczególności zdarzeń zwrotnych. Intencją badaczki był fakt wyodrębnienia tego co było dotychczas niedostrzegalne. Tekst ukazuje analizę biografii osoby, w życiu której pojawiły się momenty kryzysowe, interpretowane przez włączenie ich w fabułę historii o życiowych przełomach. Wobec opisanego tła, dodatkową „ramą” doprecyzowującą intencje hermeneuty była zastosowana epifania jako doświadczenie jedyne w sobie, oryginalne, dzielącą życie seniora na „przed” i „po”, na „wtedy” i „teraz”.