Możliwości komunikacyjne dziecka z zespołem Downa w wieku szkolnym - studium przypadku

Autor

DOI:

https://doi.org/10.26881/ndps.2025.53.01%20

Słowa kluczowe:

zespół Downa, komunikacja, możliwości komunikacyjne, studium przypadku

Abstrakt

Od początku swojego życia dziecko staje się członkiem pewnej grupy społecznej. Ta podróż rozpoczyna się od zostania częścią rodziny. Wraz z upływem czasu dziecko wnika do kolejnych środowisk, a zdolność do komunikowania się warunkuje jego satysfakcjonujące życie w społeczeństwie. W omawianej drodze młodemu człowiekowi towarzyszy mowa, która rozwija się już od etapu prenatalnego. Rozważania podjęte w niniejszym artykule skupiają się na problematyce syndromu Downa. Obecność dodatkowego chromosomu w 21 parze chromosomów wpływa na całościowe funkcjonowanie osoby doświadczającej zespołu Downa w każdym aspekcie jej życia. Umiejętności z zakresu językowego porozumiewania się u dzieci z trisomią 21 mogą przejawiać się w różny sposób. Zaprezentowane wyniki badań ukazują możliwości komunikacyjne dziecka z zespołem Downa w wieku szkolnym dzięki wykorzystaniu metody indywidualnego studium przypadku.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Banaszkiewicz A. (2019), Studium przypadku (case study) jako metoda badań logopedycznych [w:] S. Milewski, K. Kaczorowska-Bray (red.), Diagnoza i terapia logopedyczna osób z niepełnosprawnością intelektualną, Harmonia Universalis, 364-378.

Błeszyński J, Minczakiewicz E. (2019), Niepełnosprawność intelektualna jako zaburzenie współwystępujące [w:] J. Błeszyński, K. Kaczorowska-Bray (red.), Diagnoza i terapia logopedyczna osób z niepełnosprawnością intelektualną, Harmonia Universalis, 65-85.

Frydrychowicz S. (2013), Zaburzenia komunikacji interpersonalnej w świetle wybranych aspektów sytuacji komunikacji, Czasopismo psychologiczne, 19: 315-326.

Granat A. (2014), Podstawy interakcyjności w komunikacji językowej. Interakcje językowe z udziałem dzieci w wieku przedprzedszkolnym, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie- -Skłodowskiej.

Gruna-Ożarowska A., Młysek-Prucnal M., Sadowska L. (2008), Medyczne podstawy zaburzeń struktury i funkcji u dzieci z zespołem Downa [w:] B. Kaczmarek (red.), Wspomaganie rozwoju dzieci z zespołem Downa. Teoria i praktyka, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 37-63.

Hinc J., Kamińska K. (2019), Gesty wspomagające komunikację dzieci z trisomią 21. chromosomu — doświadczenia z turnusu logopedycznego [w:] A. Myszka (red.), Głos — Język — Komunikacja. Młodzi mają glos, Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 97-108.

Jęczeń U. (2012), Podstawowe ograniczenia w rozwoju dzieci z zespołem Downa, Logopedia, 41: 109-119. Jęczeń U. (2015), Postępowanie logopedyczne w przypadku oligofazji [w:] S. Grabias, T. Woźniak, J. Panasiuk (red), Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 267-282.

Jęczeń U., Kozera-Wierzchoś M. (2015), Postępowanie logopedyczne w przypadku zespołu Downa [w:] S. Grabias, T. Woźniak, J. Panasiuk (red), Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 283-306.

Kaczan T., Śmigiel R. (2022), Wspomaganie rozwoju dzieci z zespołem Downa [w:] T. Kaczan, R. Śmigiel (red.), Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju u dzieci z chorobami genetycznymi, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 35-46.

Kaczorowska-Bray K, Milewski S. (2019), Wstęp [w:] K. Kaczorowska-Bray, S. Milewski (red.), Metodologia badań logopedycznych z perspektywy teorii i praktyki, Harmonia Universalis, s. 14-23.

Klonowska-Senderska I. (2014), Błędy i deficyty w komunikacji przyczynkiem stygmatyzacji i ostracyzmu społecznego nieletnich niedostosowanych społecznie [w:] D. Baczała, J. Błeszyński (red.), Komunikacja w logopedii. Terapia, wspomaganie, wsparcie - trzy drogi, jeden cel, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, s. 39-48.

Kochanek K., Sienkiewicz K. (2020), Badania obiektywne słuchu u osób z zespołem Downa a dalsze postępowanie logopedyczne, Logopedia, 49: 167-181.

Larysz D., Lubowiecka K. (2014), Neuropsychologiczne uwarunkowania zespołu Downa, Logopedia Silesiana, 3: 125-132.

Michalik M. (2019), Transdyscyplinarność logopedii — między metodologiczną koniecznością a teoretyczną utopią [w:] K. Kaczorowska-Bray, S. Milewski (red.), Metodologia badań logopedycznych z perspektywy teorii i praktyki, Harmonia Universalis, 32-45.

Midro A. (2008), Zespół Downa. Przyczyny powstawania, diagnoza [w:] B. Kaczmarek (red.), Wspomaganie rozwoju dzieci z zespołem Downa. Teoria i praktyka, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 21-37.

Polański K. (1993), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, Wydawnictwo „Ossolineum”.

Pruszewicz A. (1992), Foniatria kliniczna, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich.

Żyta A. (2011), Życie z zespołem Downa. Narracje biograficzne rodziców, rodzeństwa i dorosłych osób z zespołem Downa, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Pobrania

Opublikowane

2025-04-15

Jak cytować

Harmacińska-Kowalewska , M., & Gwiazdowska, D. (2025). Możliwości komunikacyjne dziecka z zespołem Downa w wieku szkolnym - studium przypadku . Niepełnosprawność, (53), 13–30. https://doi.org/10.26881/ndps.2025.53.01

Numer

Dział

Artykuły