Uniwersyteckie Czasopisma NaukoweTeatroterapia w pracy z dziećmi z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Projekt działań warsztatowych
Słowa kluczowe:
dziecko z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, teatr terapeutyczny, techniki teatralne, kompetencje komunikacyjneAbstrakt
Rośnie zainteresowanie programami terapeutycznymi opartymi na teatralnej grze, prowadzonymi w celu złagodzenia objawów ASD, a wraz z nim potrzeba stosowania oddziaływań opartych na dowodach. W niniejszym artykule zaprezentowano projekt teatroterapii skierowany do starszych dzieci z ASD i ich rodziców. Przedstawiono tu założenia, przebieg i opinie uczestników warsztatu teatroterapii, które zostały opisane przy użyciu dosłownych cytatów. Uzyskane obserwacje są obiecujące i wskazują, że dalsze badania ofert teatroterapii dla tej grupy uczestników są uzasadnione oraz mogą przynieść potencjalną poprawę funkcjonowania społeczno-emocjonalnego dzieci z ASD.
Downloads
Bibliografia
Andersen-Warren M. (2013), Dramatherapy with children and young people who have autistic spectrum disorders: An examination of dramatherapists' practices, Dramatherapy, 3–19.
Bailey S. (2016), Dissolving the stigma of disability through drama therapy: A case study of an integrated classroom approach to addressing stigmatization by pre-professional health care students, Drama Therapy Review, 2(1): 65–78.
Cassidy S., Turnbull S., Gumley (2014), Exploring core processes facilitating therapeutic change in Dramatherapy: A grounded theory analysis of published case studies, The Arts in Psychoterapy, 353–365.
Corbett B., Gunther J., Comins D., Price J., Ryan N., Simon D., Schupp C., Rios T. (2010), Brief report: Theatre as therapy for children with Autism Spectrum Disorder, Journal of Autism and Developmental Disorders, 41: 505–511.
D'Amico M., Lalonde C., Snow S. (2015), Evaluating the efficacy of drama therapy in teaching social skills to children with Autism Spectrum Disorders, Drama Therapy Review, 1(1): 21–30.
Gabriels,R., Gaffey, L. (2014), Arteterapia dzieci ze spektrum autyzmu [w:] Arteterapia, red. C. Malchiodi, Grupa Wydawnicza Harmonia, Gdańsk, 246–263.
Godfrey E., Haythorne D. (2013), Benefits of Dramatherapy for Autism Spectrum Disorder: A qualitative analysis of feedback from parents and teachers of clients attending Roundabout Dramatherapy sessions in schools, Dramatherapy, 35(1): 20–28.
Hartigan P. (2012), Using Theater to Teach Social Skills: Researchers Document Improvements for Children with Autism, Education Digest: Essential Roedinga Condensed for Quick Review, 77(9): 30–34.
Haythorne D., Seymour A. (2016), Dramatherapy and Autism, Routledge, https://theatreandfilm.osu.edu/shakespeare-and-autism-project.
Jennings S. (1998), Introduction to dramatherapy: Theatre and healing, Jessica Kingsley, London.
Jennings S. (2009), Dramatherapy and Social Theatre: Necessary dialogues, Routledge, Hove. Johnson D.R. (1982), Developmental Approaches in Drama Therapy, The Arts in Psychotherapy, 9: 183–189.
Karnezi H., Tierney K. (2014), Cognitive Behavior Drama: An Innovative Intervention Model that Combines Established Psychological Methods with the Art Form of Drama to Provide Young Children on the Autism Spectrum with the Motivation and Confidence to Overcome Their Fears, Advances in Research, 393–408.
Lewis J., Banerjee S. (2013), An investigation of the therapeutic potential of stories in Dramatherapy with young people with autistic spectrum disorder, Dramatherapy, 35(1): 29–42.
Loyd D. (2013), Gaining views from pupils with autism about their participation in drama classes, British Journal of Learning Disabilities, 43(1): 8–15.
Malchiodi C. (red.) (2014), Arteterapia, Grupa Wydawnicza Harmonia, Gdańsk.
McAfee J. (2002), Navigating the social world. Arlington, TX: Future Horizons, Inc. McCarthy J., Light J. (2001), Instructional effectiveness of an integrated theatre arts program for children using augmented and alternative communication and their nondisabled peers: Preliminary study, Augmentive and Alternative Communication, 17(2): 88–98.
Mitchell S. (2005), The theatre of self-expression: A ‘therapeutic theatre’ model of dramatherapy [w:] The handbook of drama therapy, eds. S. Jennings, A.Cattacach, S. Mitchell, A. Chesner, B. Meldrum, Routledge, New York–London, 41–58.
Pendzik S. (2013), The 6-Key Model and the assessment of the aesthetic dimension in dramatherapy, Dramatherapy, 35: 90–98.
Peter M. (2003), Drama, narative and early learning, British Journal of Special Education, 30(1): 21–27.
Peter M. (2009), Drama: Narrative pedagogy and socially challenged children, British Journal of Special Education, 36(1): 9–17.
Pisula E. (2010), Autyzm. Przyczyny, symptomy, terapia, Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk.
Schweizer C., Knorth E. J., Spreen M. (2014), Art therapy with children with autism spectrum disorders: A review of clinical case descriptions on “what works”, The Arts in Psychotherapy, 41: 577–593.
Valenta M., Muller O. (2009), Psychopedie, wyd. 4, Parta, Praha.
Wilmer-Barbrook C. (2013), Adolescence, Asperger's and acting: Can Dramatherapy improve social and communication skills for young people with Asperger's syndrome?, Dramatherapy, 35(1): 43–56.
Winczura B. (2010), Zabawa jako komponent rozwoju teorii umysłu u dzieci z autyzmem [w:] Autyzm. Na granicy zrozumienia, red. B. Winczura, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków, 87–99.
Wright W., John L., Ellenbogen S., Offord D.R., Duku E.K., Rowe W. (2006), Effect of a structured arts program on the psychosocial functioning of outh from low-income communities: Findings from a Canadian longitudinal study, The Journal of Early Adolescence, 26: 186–205.
Zaorska M. (2015), Mowa ciała dzieci z zaburzeniami ze spectrum autyzmu [w:] Autyzm i AAC. Alternatywne i Wspomagające sposoby porozumiewania się w edukacji osób z autyzmem, red. B.B. Kaczmarek, A. Wojciechowska, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków, 69–78.
