Motta biblijne w poezji Krystyny Saryusz-Zaleskiej
Abstrakt
Niniejszy szkic charakteryzuje cytaty biblijne, wykorzystywane przez młodopolską poetkę w jej liryce. Przedstawia się tu, jakie fragmenty biblijne i w jaki sposób cytuje autorka, zamieszczając jako motta wierszy. Analizuje się też, jakie związki zachodzą między cytatami z Biblii, mottami a tytułami utworów. Najwięcej uwag dotyczy związku cytatu biblijnego z treścią wiersza. W tym zakresie wskazuje się na kilka funkcji mott biblijnych: introdukcyjność, sygnalizację kontekstu biblijnego (teologicznego) i historię zbawienia, oraz dwa modele przenikania się treści motta z treścią wiersza, którymi są: analizy poetyckiej i model tzw. pryzmatu.
Downloads
Bibliografia
Biblia Łacińsko-Polska, czyli Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Podług tekstu łacińskiego Wulgaty i przekładu polskiego X. Jakóba Wujka T. J. z komentarzem Menochiusza T. J. przełożonym na język polski. Wydanie X. S. Kozłowskiego Arcybiskupa i Metropolity Mohylowskiego. We czterech tomach in 8-vo maj. (fracta pagina), wyd. 3,Wilno 1896, t. 1–4.
Gorzkowski A., Cóż stanie się, Panie, jeśli spytam? Studia i szkice o myśli i tradycji biblijnej, Kraków 2012.
Gutowski W., Z próżni nieba ku religii życia. Motywy chrześcijańskie w literaturze Młodej Polski, Kraków 2001.
Jakiel E., W służbie katechezy. Teksty literackie w periodykach religijnych 1890–1918 w kontekście Młodej Polskie, Gdańsk 2010.
Jonca M., Funkcje motta w liryce, „Litteraria” XX (1988), s. 119–132.
Kurkiewicz M., „A teraz czas, by uspokoić ducha…” – Krystyny Saryusz-Zaleskiej poszukiwania Boga (O cyklu >Refleksyjne<), w: Poszukiwanie świadectw. Szkice o problematyce religijnej w literaturze Ii połowy XIX i początku XX wieku, red. J.A. Michalik, Lublin 2008.
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych, „Biblia Tysiąclecia”, wyd. 3 popr., Poznań – Warszawa 1980.
Saryusz-Zaleska K., Poezye, Kraków 1910.
Saryusz-Zaleska K., Spotkanym w drodze ludziom i wrażeniom, Kraków 1901.
Saryusz-Zaleska K., Z wygnania, Kraków 1901.