Uniwersyteckie Czasopisma NaukoweMonitoring programów informacyjnych na przykładzie nadawcy publicznego w aspektach etycznym i prawnym dotyczących misyjności i zawodu dziennikarskiego
Słowa kluczowe:
analiza zawartości, etyka, media publiczne, misyjność mediów, telewizjaAbstrakt
Przedmiotem tego artykułu jest opis metodologii analizy zawartości pełnego monitoringu programu TVP Info w aspekcie misji mediów publicznych oraz etyczności w działaniach medialno-dziennikarskich. Szczegółowe badania programów informacyjnych zostały przeprowadzone w Akademickim Centrum Medialnym w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie metodą badania tygodnia konstruowanego w zespole pod kierownictwem merytorycznym Michała Drożdża oraz kierownictwem wykonawczym Klaudii Cymanow-Sosin. Analiza zawartości została dodatkowo wsparta wnioskami na podstawie ocen eksperckich w kontekście zasad etycznych i prawnych dotyczących zawodu dziennikarskiego oraz obowiązków misji nadawcy publicznego. Raport końcowy z monitoringu został opracowany w kontekście dwóch podstawowych faktorów ważnych dla funkcjonowania mediów, a mianowicie: misyjności mediów oraz etyczności działań medialno-dziennikarskich. Wnioski, jakie zostały sformułowane na podstawie tej części badań, są odpowiedzią na postawione pytanie o powinności nadawcy publicznego w etycznym i prawnym aspekcie dotyczącym zawodu dziennikarskiego.
Downloads
Bibliografia
Cymanow-Sosin K., Drożdż M., Analiza zawartości przekazów telewizyjnych w programach informacyjnych na przykładzie monitoringu TVP Info, „Media Biznes Kultura” 2019, nr 6, s. 20–39.
Czarnecki P., Etyka mediów, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2008.
Deklaracja Zasad Międzynarodowej Federacji Dziennikarzy.
Dobro w mediach. Z cienia do światła, red. A. Baczyński, M. Drożdż, Wydawnictwo BIBLOS, Tarnów 2012.
Drożdż M., Misyjność mediów – pomiędzy ideałem a iluzją?, „Studia Socialia Cracoviensia” 2009, nr 1, s. 73–87.
Drożdż M., Osoba i media. Personalistyczny paradygmat etyki mediów, Wydawnictwo BIBLOS, Tarnów 2005.
Filipiak M., Homo communicans. Wprowadzenie do teorii masowego komunikowania, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2003.
Iłowiecki M., Pilnowanie strażników. Etyka dziennikarska w praktyce, Fronda, Warszawa 2012.
Karta Etyczna Mediów, centruminformacji.tvp.pl (dostęp: 05.02.2019).
Kodeks Etyki Dziennikarskiej z 13 października 2001 roku, http://www.krrit.gov.pl/DataFiles/_public/pliki/publikacje/analiza2006_07.pdf (dostęp: 15.01.2019).
McLuhan M., Zrozumieć media. Przedłużenia człowieka, tłum. N. Szczucka, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2004.
Nowak A.W., Podmiot, system, nowoczesność, Wydawnictwo UAM, Poznań 2011.
Papieska Rada d/s Środków Społecznego Przekazu, Etyka w środkach społecznego przekazu, Watykan 2000, nr 21–23.
Rezolucja 1003 Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy z dnia 1 lipca 1993 roku w sprawie etyki dziennikarskiej, „Zeszyty Prasoznawcze” 1994, nr 3–4, s. 155–160.
Sobkowiak J.A., Godność w komunikacji: communicatio, communicare, communitas, „Studia Theologica Varsaviensia” 2003, nr 2.
Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji, Dz.U. z 1993 roku Nr 7, poz. 34.
Waszkiewicz J., Od komunikacji do wspólnoty, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2002.
Zasady etyki dziennikarskiej w Telewizji Polskiej S.A. – informacja, publicystyka, reportaż, dokument, edukacja w aktualnej wersji z 2019 roku, https://s.tvp.pl/repository/attachment/0/e/e/0eea386c0fa98ad0c49f73f1a9f7c8e71445347977947.pdf (dostęp: 15.01.2019).
