Uniwersyteckie Czasopisma NaukoweRealizacja zadań otoczenia społecznego we wspieraniu możliwości edukacyjnych i tworzeniu perspektyw wobec osób ze złożoną niepełnosprawnością na przykładzie biograficznego studium przypadku
Słowa kluczowe:
niepełnosprawność intelektualna, autyzm, otoczenie społeczne, edukacja specjalna, rehabilitacja społeczna, środowiskowy dom samopomocy, wsparcieAbstrakt
Artykuł ma na celu zaprezentowanie działań otoczenia społecznego, podejmowanych wobec 25-letniej dziewczyny ze złożoną niepełnosprawnością, wychowującą się w szczególnych warunkach – oboje rodzice są osobami ze zdiagnozowaną chorobą psychiczną. Droga rozwojowa dziewczyny przebiegała równolegle do powstających w miejscu zamieszkania instytucji edukacyjnych i terapeutycznych dla dzieci z niepełnosprawnością oraz form pomocy dla dorosłych niepełnosprawnych. Możemy więc prześledzić uczestnictwo dziecka w różnych formach edukacji i wsparcia oraz śledzić formy pomocy oferowane rodzinie. Biografia jest przykładem dla pokazania zadań, jakie ma do spełnienia otoczenie społeczne wobec osób z niepełnosprawnością i ich najbliższych, oraz tego, jak z tych zadań się wywiązuje.
Downloads
Bibliografia
Axer A. (1983), Społeczne systemy oparcia w środowisku chorego psychicznie, „Studia Socjologiczne”, nr 4(91).
Bednarz-Łuczewska P., Łuczewski M. (2012), Podejście biograficzne [w:] Badania jakościowe, t. 2, D. Jemielniak (red.), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Kawula S. (1997), Spirala życzliwości: od wsparcia do samorozwoju [w:] Wsparcie społeczne w różnych układach ludzkiego życia, E. Kantorowicz (red.), Wydawnictwo Glob.
Kowalik S. (2007), Psychologia rehabilitacji, Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.
Krause A. (2010), Współczesne paradygmaty pedagogiki specjalnej, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Międzynarodowa Klasyfikacja Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia, WHO 2009.
Palak Z. (2004), Biopsychospołeczna koncepcja niepełnosprawności a wieloaspektowość wsparcia [w:] Wsparcie społeczne w rehabilitacji i resocjalizacji, Z. Palak, Z. Bartkowicz (red.), Wydawnictwo UMCS, Lublin.
Reforma edukacji a uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, https://men.gov.pl/ministerstwo/informacje/reforma-edukacji-a-uczen-ze-specjalnymi-potrzebami-edukacyjnymi.html [dostęp: 12.06.2018].
Sadowska S., Janiszewska-Nieścioruk Z. (2018),O diagnozie z wykorzystaniem ICF jako podstawie organizowania pomocy osobom z niepełnosprawnością – między polityką, wiedzą naukową a praktyką, „Niepełnosprawność Dyskursy Pedagogiki Specjalnej”, nr 29.
Sęk H., Cieślak R. (2004), Wsparcie społeczne – sposoby definiowania, rodzaje i źródła wsparcia, wybrane koncepcje teoretyczne [w:] Wsparcie społeczne, stres i zdrowie, H. Sęk, R. Cieślak (red.), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Trojańska M. (2018), „Otwarty dialog” – środowiskowy model wsparcia osób w kryzysach psychicznych i ich rodzin, „Niepełnosprawność. Dyskursy Pedagogiki Specjalnej”, nr 30.
Twardowski A., (2016), Rola upełnomocnienia rodziców w procesie wczesnego wspomagania rozwoju dzieci z niepełnosprawnościami, „Niepełnosprawność. Dyskursy Pedagogiki Specjalnej”, nr 24.
Wapiennik E., Piotrowicz R. (2002), Niepełnosprawny – pełnosprawny obywatel Europy, UKIE, Warszawa.
Wojciechowski F., Opozda-Suder S. (2013), Społeczne konsekwencje i praktyczne aplikacje paradygmatu niepełnosprawności. Perspektywa pedagogiki specjalnej [w:] Miejsce Innego we współczesnych naukach o wychowaniu, I. Chrzanowska, B. Jachimczak, K. Pawelczak (red.), Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.
Yin R. (2015), Studium przypadku w badaniach naukowych, Wydawnictwo UJ, Kraków.
