Academic Scientific JournalsThe issues of intimacy in alternative communication
DOI:
https://doi.org/10.4467/25439561.NP.19.010.10485Keywords:
communication, alternative communication, disabled person, deaf blind person, intimacy, intimacy of communication with people with disabilitiesAbstract
The issue of communication with the use of alternative methods of information transfer generates many doubts not only of substantive, methodical, but also ethical nature, doubts including, inter alia, intimacy issues, consent to intimacy and the principles and conditions governing the crossing or not crossing the limits of intimacy. Basically, it applies to people with deeper, severe disabilities, often coupled with sensory disabilities in combination with limitations in terms of intellectual, somatic and physical functioning. The awareness of the presence of intimacy in alternative communication seems to be important not only for the quality of communication relations, but above all for their humanization, respect for the subjectivity and autonomy of a disabled person using alternative methods of transmission and reception of information. Therefore, the content of the article indicates the specificity of signalling communication relations and their possible conditions for partners implementing such relations.
Downloads
References
Ben-Ari A., Lavee Y. (2007), Dyadic closeness in marriage: From the inside story to a conceptual model, „Journal of Social and Personal Relationships”, 24(5), s. 627–644.
Johnson R.M. (1995), PCS (The Picture Communication Symbols, Book I) System komunikacji obrazkowej, PZN, Warszawa.
Kinney R. (1972), Independent living without sight and hearing. The Hadley School for the Blind, Winnetka, Illinois.
Książek M. (2003), Dziecko głuchoniewidome od urodzenia: rozwijanie umiejętności komunikowania się, wykorzystanie metod komunikacji wspomagającej i alternatywnej, TPG, Warszawa.
Kwiatkowska M. (1997), Dzieci głęboko niezrozumiane, Oficyna Literatów i Dziennikarzy „Pod Wiatr”, Warszawa.
Ludíkova L. (2000), Vzdelávání hluchoslep?ch, cz. I, Scientia, Praha.
Miller R. (2014), Intimate relationships, McGraw-Hill Higher Education, London.
Rowland Ch., Schweigert P. (1995), System jednoznacznych symboli, TPG, Warszawa.
Souralová E. (2000), Vzdelávání hluchoslepých II, Scientia, Praha.
Tokarski J. (red.) (1978), Słownik wyrazów obcych, PWN, Warszawa.
Zaorska M. (2008a), Diagnoza preferencji i możliwości komunikacyjnych głuchoniewidomego dziecka [w:] Komunikacja alternatywna osób głuchoniewidomych, M. Zaorska (red.), Wydawnictwo Edukacyjne Akapit, Toruń, s. 82–93.
Zaorska M. (2008b), Mowa ciała [w:] Komunikacja alternatywna osób głuchoniewidomych, M. Zaorska (red.), Wydawnictwo Edukacyjne Akapit, Toruń, s. 94–100.
Zaorska M. (2009), Głuchoniewidomi w Polsce, Fundacja Wspólna Droga, Warszawa.
Zaorska M. (2015a), Niepełnosprawność sprzężona – wybrane zagadnienia teorii i praktyki pedagogicznej, Wydawnictwo UWM. Olsztyn.
Zaorska M. (2015b), Mowa ciała dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu [w:] Autyzm i AAC. Alternatywne i wspomagające sposoby porozumiewania się w edukacji osób z autyzmem, B.B. Kaczmarek, A. Wojciechowska (red.), Impuls, Kraków, s. 69–78.
Zaorska M. (2015c), Wprowadzanie metody/metod komunikacji alternatywnej – konteksty psychopedagogiczne i etyczne, „Niepełnosprawność”, nr 20, s. 155–164.
Zaorska M. (2016), Dobór metody komunikacji dla małego dziecka ze sprzężoną niepełnosprawności ą sensoryczną, „Niepełnosprawność”, nr 21, s. 151–161.
