Okoliczności śmiertelnego wypadku por. Edmunda Grunwalda z 2 czerwca 1929 r. w międzywojennym Gdańsku

Abstrakt

Edmund Grunwald pochodził z rodu o ugruntowanych tradycjach wojskowych, dość szybko piął się po szczeblach kariery wojskowej. Ponadto był przystojnym mężczyzną nieszczęśliwie zakochanym w znanej i lubianej artystce. Jego wybranka w tym czasie, kiedy on przeżywał rozterki miłosne, była w związku z innym mężczyzną. Pomocą w tej trudnej dla porucznika sytuacji miała być służba w Gdańsku u boku mjr. Jana Henryka Żychonia.

W swoim środowisku był lubiany, a jego bezpośredni przełożony darzył go życzliwością. Jednakże to właśnie Gdańsk stał się miejscem jego śmierci. Zginął 2 czerwca 1929 r. wskutek przypadkowego postrzelenia się z broni, którą nosił cały czas przy sobie. Zdarzenie to, mimo przeprowadzonego śledztwa przez polską żandarmerię i gdańską policję, szybko stało się powodem snucia domysłów oraz plotek związanych z okolicznościami jego zajścia, jak również z obarczeniem winą szefa polskiego wywiadu w WMG – kpt. Jana Henryka Żychonia, w którego mieszkaniu doszło do tego wypadku.

W artykule wyjaśniono okoliczności śmierci por. Edmunda Grunwalda, opisano prowadzone śledztwo w tej sprawie oraz rzucono nowe światło na wątpliwości związane z bronią, od której strzału zginął porucznik. Broń faktycznie należała do Żychonia, choć na co dzień posługiwał się nią Grunwald.