Różnorodność w dydaktyce akademickiej – zaproszenie do debaty
DOI:
https://doi.org/10.26881/head.2023.1.01Słowa kluczowe:
różnorodność, dydaktyka akademicka, system dydaktyczny, antykruchość, zmianaAbstrakt
Artykuł stanowi teoretyczną próbę rozważenia kwestii różnorodności dydaktycznej w kontekście kategorii systemu dydaktycznego. Podążając za metaforą systemu jako góry lodowej, autor wskazuje na fakt, iż zmiany na górnych poziomach tzn. w obrębie środków dydaktycznych lub/i metod pracy nie muszą denotować różnorodności na poziomach „głębszych”, a zwłaszcza na poziomie najniżej usytuowanych i trwałych ideologii edukacyjnych. Z drugiej strony, artykuł prezentuje ideę systemu otwartego i antykruchego. W tym kontekście zmiana i różnorodność mogą być inicjowane przez „stresory” pojawiające się w różnych miejscach systemu, a zatem także i na poziomach „górnych”.
Bibliografia
Bauman, T. (2001). Uniwersytet wobec zmian społeczno-kulturowych. Casus Uniwersytetu Gdańskiego. Gdańsk: Wydawnictwo UG.
Bertalanffy, von. L. (1984). Ogólna teoria systemów. Warszawa: PWN.
Biesta, G. (2014). The Beautiful Risk of Education. New York: Paradigm Publishers.
Czajkowski, W. (2018). Uwagi o „różnorodności” jako kategorii ontologicznej i aksjologicznej. „Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, Seria: Organizacja i Zarządzanie”. z. 123, s. 103 – 116.
Giroux, H.A. (2007). The University in Chains. Confronting the Military-Industrial-Academic Complex. London, Boulder: Paradigm Publishers.
Jaspers, K. (2017). Idea uniwersytetu. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.
Klus – Stańska, D. (2010). Dydaktyka wobec chaosu pojęć i zdarzeń. Warszawa: PWN.
Kohlberg, L., Mayer, R. (1993). Rozwój jako cel wychowania. W: Kwieciński, Z., Witkowski, L. (red.). Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach. Warszawa: IBE.
Kupisiewicz, Cz. (1976). Podstawy dydaktyki ogólnej. Warszawa: PWN.
Leder, A. (2014). Prześniona rewolucja. Ćwiczenie z logiki historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
Lewis, T. (2013), On Study. Giorgio Agamben and educational potentiality. London – New York: Routledge.
Meighan, R. (1993). Socjologia edukacji, Toruń: Wydawnictwo UMK.
Mitosek, Z. (2015). Bachtin raz jeszcze, „Teksty Drugie”, nr 5, s. 167 – 174.
Musiał, K. (2013). Uniwersytet na miarę swego czasu. Transformacja społeczna w dobie postindustrialnej a zmiany w szkolnictwie wyższym krajów nordyckich. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria.
Okoń, W. (1972). Podstawy systemu dydaktycznego w szkole socjalistycznej. W: Okoń, W. (red.). System dydaktyczny. Warszawa: PWN.
Pomian, K. (2020). O autonomii uniwersytetu. Łódź: Wydawnictwo UŁ.
Said, E.W. (1994). Culture and Imperialism. New York: Vintage.
Sajdak, A. (2013). Paradygmaty kształcenia studentów i wspierania rozwoju nauczycieli akademickich. Teoretyczne podstawy dydaktyki akademickiej. Kraków: Impuls.
Sośnicki, K. (1959). Dydaktyka ogólna. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Szwabowski, O. (2014). Uniwersytet – Fabryka – Maszyna. Uniwersytet w perspektywie radykalnej. Warszawa: Instytut Wydawniczy “Książka i Prasa”.
Taleb, N.N. (2012). Antifragile: Things that Gain from Disorder. New York: Random House.
Zamojski, P. (2017). Cultural codes and education in Poland – a plea for a new educational imaginary. “Policy Futures in Education”, nr 16(4), s. 416 – 433.
Zamojski, P. (2010). Pytanie o cel kształcenia – zaproszenie do debaty. Gdańsk: Wydawnictwo UG.