Uniwersyteckie Czasopisma NaukoweAtrofia nieformalnej diagnostyki edukacyjnej we wczesnej edukacji. Między biernością i przemocą poznawczą w epoce ekspertów
DOI:
https://doi.org/10.26881/pwe.2019.47.06Słowa kluczowe:
diagnozowanie edukacyjne, wczesna edukacja, przemoc poznawcza, eksperci zewnętrzni wobec szkołyAbstrakt
In the paper I present results of studies recognising the place of informal educational diagnostics in early school education. I have subjected to analysis observations of lessons placed in 85 student portfolios, treating them as data found. For the coding and categorisation of data I have used the theory of technologically-oriented educational diagnostics. The results obtained revealed spheres of substantial desistance in informal teacher diagnosing, which creates conditions favouring occurrence of symbolic violence against pupils. The decline of teachers’ diagnostic abilities, as the source of this situation, I associate with the meaning which is commonly assigned to educational (curricular) packages offered by publishing houses, the quality of which has not been confirmed empirically in the process of trial implementations or standardisation, and which, despite that, are regarded as products of experts.
Downloads
Bibliografia
Angrosino M. (2010), Badania etnograficzne i obserwacyjne. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Borowska-Beszta B., Bartnikowska U., Ćwirynkało K. (2017), Analiza wtórna jakościowych danych zastanych: przegląd założeń teoretycznych i aplikacji metodologicznych. „Jakościowe Badania Pedagogiczne”, 2(1). https://wnus.edu.pl/jbp/pl/issue/499/article/8203/, 8.10.2019.
Brookhart S. (2003), Developing Measurement Theory for Classroom Assessment Purposes and Uses. „Educational Measurement, Issues and Practice”, 22(4).
Brophy J. (2002), Motywowanie uczniów do nauki. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Chodyna-Santus M. (2017), Medykalizacja niepowodzeń szkolnych a rynek usług terapeutycznych. Kontrowersje wokół metod terapii. „Przegląd Pedagogiczny”, 2(14).
Czerepaniak-Walczak M. (2012), Ile „techne”, ile „praxis”? „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, 3(59).
Dąbrowski M. (2009), Edukacyjna codzienność klasy trzeciej. W: M. Dagiel, M. Żytko (red.), Nauczyciel kształcenia zintegrowanego 2008 – wiele różnych światów? Raport z badań. Warszawa, Centralna Komisja Egzaminacyjna.
Dweck C. (2013), Nowa psychologia sukcesu. Warszawa, Wydawnictwo Muza.
Filipiak E. (2012), Rozwijanie zdolności uczenia się: z Wygotskim i Brunerem w tle. Sopot, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Galloway Ch. (1988), Psychologia uczenia się i nauczania. T. 2. Warszawa, PWN.
Giddens A. (2001), Nowoczesność i tożsamość: „ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Good T.L., Lavigne A.L. (2018), Looking in Classrooms. 11th ed. New York, Routledge.
Groenwald M. (2007), Przestrzeń jako kategoria strukturotwórcza w badaniu osiągnięć uczniów. W: M. Strzyż, A. Zieliński (red.), Region w edukacji przyrodniczo-geograficznej. Kielce, Wydawnictwo Instytutu Geografii Akademii Świętokrzyskiej.
Groenwald M. (2019), Diagnostyka edukacyjna z perspektywy czasu. Okresy napięć, kryzysów i zmian. W: B. Niemierko, M.K. Szmigel (red.), Znaczenie diagnostyki edukacyjnej dla procesu kształcenia. XXV Konferencja Diagnostyki Edukacyjnej, Kraków. http://www.ptde.org/pluginfile.php/1424/mod_page/content/6/Diagnostyka%20edukacyjna%20.pdf, 8.10.2019.
Hattie J., Timperley H. (2007), The Power of Feedback. „Review of Educational Research”, 1.
Johnston M.P. (2014), Secondary Data Analysis: A Method of which the Time Has Come. „Qualitative and Quantitative Methods in Libraries”, 3. http://www.qqml.net/papers/September_2014_Issue/336QQML_Journal_2014_Johnston_Sept_619-626.pdf, 2.10.2019.
Klus-Stańska D. (2000), Po co nam wiedza potoczna w szkole? W: K. Kruszewski (red.), Pedagogika w pokoju nauczycielskim. Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Klus-Stańska D. (2004), Gdy szkoła zamyka okno na świat. W: D. Klus-Stańska (red.), Światy dziecięcych znaczeń. Warszawa, Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Klus-Stańska D. (red.) (2014), (Anty)edukacja wczesnoszkolna. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Klus-Stańska D. (2018), Paradygmaty dydaktyki. Myśląc teorią o praktyce. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Klus-Stańska D., Nowicka M. (2005), Sensy i bezsensy edukacji wczesnoszkolnej. Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Konarzewski K. (2000), Jak uprawiać badania oświatowe? Metodologia praktyczna. Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Kot A. (2015), Wiedza osobista uczniów jako przedmiot diagnozy „z bliska”. W: B. Niemierko, M.K. Szmigel (red.), Zastosowania diagnozy edukacyjnej. Kraków, Polskie Towarzystwo Diagnostyki Edukacyjnej.
Łuczewski M., Bednarz-Łuczewska P. (2012), Analiza dokumentów zastanych. W: D. Jemielniak (red.), Badania jakościowe. Metody i narzędzia. T. 2. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Messick S. (1989), Validity. W: Linn R.L. (ed.), Educational Measurement. New York, American Council on Education and Macmillan.
Męczkowska-Christiansen A. (2015), Socjalizacja poznawcza jako (d)efekt kształcenia szkolnego (na tle rozważań nad kulturowym kontekstem konstruowania struktur poznawczych człowieka). „Problemy Wczesnej Edukacji”, 1(28).
Michalak R. (2019), Psychospołeczna perspektywa adaptacji szkolnej dzieci – konceptualizacja zjawiska. „Problemy Wczesnej Edukacji”, 2(45).
Niemierko B. (2002), Ocenianie szkolne bez tajemnic. Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Niemierko B. (2009), Diagnostyka edukacyjna. Podręcznik akademicki. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Niemierko B. (2014), Dwie dekady dojrzewania diagnostyki edukacyjnej w Polsce. „Ruch Pedagogiczny”, 2.
Niemierko B. (2018), Ta para musi się pogodzić! O potrzebie integracji egzaminów zewnętrznych z ocenianiem wewnątrzszkolnym. W: B. Niemierko, M.K. Szmigel (red.), Wspomaganie rozwoju kompetencji diagnostycznych nauczycieli. XXIV Konferencja Diagnostyki Edukacyjnej, Katowice. http://www.ptde.org/pluginfile.php/1378/mod_page/content/12/PTDE_2018_31.pdf, 8.09.2019.
Przyborowska B. (2010), Zaufanie do systemów eksperckich w edukacji. „Kultura i Edukacja”, 1(75).
Reeves B., Naas C. (2000), Media i ludzie. Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy.
Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 27.07.2019 r. w sprawie standardu kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela. Dz. U. z dnia 25.07.2019, poz. 1450, Załącznik 2: Standard kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela przedszkola i edukacji wczesnoszkolnej (klasy I–III szkoły podstawowej).
Sawisz A. (1989), Szkoła a system społeczny. Wokół problematyki „nowej socjologii oświaty”. Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Szyling G. (2009), Ocena opisowa – ocena (nie)możliwa. „Problemy Wczesnej Edukacji”, 1(9).
Szyling G. (2011), Nauczycielskie praktyki oceniania poza standardami. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Szyling G. (2014), Problemy z „nadwyżką wiedzy” w diagnozie prowadzonej z bliskiej perspektywy. „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, 67(3).
Szyling G. (2015), Uczniowskie poczucie sprawstwa a praktyki oceniania we wczesnej edukacji. „Studia Pedagogiczne”, 68.
Szyling G. (2019), Diagnostyka edukacyjna w epoce ekspertów. Przypadek wczesnej edukacji. Tezy wystąpienia. W: B. Niemierko, M.K. Szmigel (red.), Znaczenie diagnostyki edukacyjnej dla procesu kształcenia. XXV Konferencja Diagnostyki Edukacyjnej, Kraków. http://www.ptde.org/pluginfile.php/1424/mod_page/content/6/PTDE_2019_26.09_295.pdf, 8.10.2019.
Tripp D. (1996), Zdarzenia krytyczne w nauczaniu. Kształtowanie profesjonalnego osądu. Warszawa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Żytko M. (2014), Gotowość dzieci i gotowość szkoły do uczenia się. Rozważania wokół problematyki diagnozowania jakości wczesnej edukacji. „Ruch Pedagogiczny”, 2.
