Uniwersyteckie Czasopisma NaukowePop-inkluzja – obrazy zróżnicowanego i włączającego społeczeństwa w najnowszych serialach dostępnych na platformach streamingowych
DOI:
https://doi.org/10.26881/ndps.2023.49.02Słowa kluczowe:
inkluzja, zróżnicowanie, społeczeństwo włączające, serialeAbstrakt
Celem artykułu jest przybliżenie na wybranych przykładach zjawiska, któremu nadano miano pop-inkluzji. W najnowszych serialach (zarówno całkiem nowych, jak i w kontynuacjach) można zaobserwować uniwersalny schemat tworzenia świata przedstawionego, w którym obowiązującą zasadą staje się takie zróżnicowanie głównych i drugoplanowych postaci, które wprost we wzorcowy sposób odzwierciedla założenia społeczeństwa włączającego. Szczególną uwagę zwraca sposób prowadzenia wątków osób z niepełnosprawnościami, których obecność jest jedynie jednym z wielu przypadków maksymalnego zróżnicowania cech charakteryzujących bohaterki i bohaterów danej produkcji. Pop-inkluzja odnosi się do specyficznego i coraz powszechniejszego wykorzystania tematyki inkluzywnej w kulturze popularnej. W konsekwencji należy się zastanowić, na ile stała wręcz obecność zagadnień inkluzywnych w najnowszych serialach wiąże się z przemyślanymi działaniami popularyzatorskimi w tym zakresie. Chodzi zatem również o nowe rozważanie dydaktycznych (pedagogicznych) aspektów tekstów kultury popularnej.
Downloads
Bibliografia
Adorno T.W. (2001), The Culture Industry. Selected essays on mass culture, Routledge.
Ahmed S. (2012), On Being Included: Racism and Diversity in Institutional Life, Duke University Presss.
Akser M. (2021), Diversity and Inclusion in Film, Television and Media Sector: Policy Alternatives for an Inclusive Film Industry and Training, CINEJ Cinema Journal, 9(1): 1–13, https:// doi.org/10.5195/cinej.2021.414.
Bieganowska-Skóra A. (2017), „And the winner is…” (Model niepełnosprawności w oscarowych produkcjach), Wydawnictwo UMCS.
Chivers S., Markotić N. (2010), Introduction [w:] S. Chivers, N. Markotić (eds), The Problem Body. Projecting Disability on Film, Ohio State University Press.
Chmura-Rutkowska i in. (2022), Kto jest najgorzej traktowany w szkole? Dyskryminacja i przemoc rówieśnicza w polskich szkołach. Poznańskie badania oświatowe 2021, Resocjalizacja Polska 24: 177–201.
Czech-Włodarczyk C. (2018), Czy tylko powierzchowny tokenizm? Sytuacja ludności rdzennej w Kanadzie po wyborach parlamentarnych w Kanadzie w 2015 roku, Forum Oświatowe, 30(1): 137–149.
Darke P. (2010), No life anyway. Pathologizing disability on film [w:] S. Chivers, N. Markotić (eds), The problem body. Projecting disability on film, Ohio State University Press.
Fiske J. (1987), Television culture, Routledge. Fiske J. (1991), Understanding popular culture, Routledge.
Garland Thomson R. (2011), Misfits: a feminist materialist disability concept, Hypatia 26(3): 591–609.
Garland-Thomson R. (1997), Extraordinary Bodies: Figuring Physical Disability in American Literature and Culture, Columbia University Press.
Goodley D. (2011), Disability Studies: An Interdisciplinary Introduction, Sage Publications Ltd.
Jarosz E. (2016), Partycypacja dzieci a rozwój zaangażowania obywatelskiego, Pedagogika Społeczna 2(60): 67–96.
Mackiewicz M. (2018), Kulturowe przedstawienia seksualności osób niepełnosprawnych: zarys problematyki, Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia De Cultura 10(1): 71–83.
Melosik Z. (2013), Kultura popularna i tożsamość młodzieży. W niewoli władzy i wolności, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Mironiuk A. (2020), Dziwoląg, Superbohater, Zwyklak. Filmowe obrazy osób z niepełnosprawnością ruchową w perspektywie pedagogiki kultury popularnej, Oficyna Wydawnicza Atut.
Mitchell D., Snyder S. (2000), Narrative Prosthesis: Disability and the Dependencies of Discourse, The University of Michigan Press.
Mitchell D.T., Snyder S.L. (2015), The Biopolitics of Disability: Neoliberalism, Ablenationalism, and Peripheral Embodiment, University of Michigan Press.
Norden M.F. (1994), The Cinema of Isolation: A History of Physical Disability in the Movie, Rutgers University Press.
Oliver M. (1990), The Politics of Disablement, Macmillan.
Otto W. (2012), Obrazy niepełnosprawności w polskim filmie, Wydawnictwo UAM.
Pogorzelska M., Rudnicki P. (2020), Przecież jesteśmy! Homofobiczna przemoc w polskich szkołach – narracje gejów i lesbijek, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Richler D. (1991), Inclusive Education as Social Policy [w:] G.L. Porter, D. Richler (eds), Changing Canadian Schools. Perspective on Disability and Inclusion, The Roeher Institute.
Sykes H. (2009), The Body Project: from lesbians in physical education to queer bodies in/out of school, Journal of Lesbian Studies, 13(3): 238–254.
Tomasik E. (1994), Czytelnictwo i biblioterapia w pedagogice specjalnej, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogiki Specjalnej.
Wlazło M. (2021), Stanowienie nie/doskonałości. Przemiany i perspektywy kulturowego modelu niepełnosprawności na przykładzie sztuki filmowej, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.
Netografia
Faceoff: Does forced inclusion exist in pop culture?, https://www.nhsmessenger.org/ opinions/all/faceoff-does-forced-inclusion-exist-in-pop-culture (dostęp: 20.11.2023).
Reiners B. (2022), 54 Diversity in the Workplace Statistics to Know, https://builtin.com/ diversityinclusion/diversity-in-the-workplace-statistics (dostęp: 13.11.2023).
Hunt D.V. i in. (2018), Delivering through diversity, https://www.mckinsey.com/capabi lities/people-and-organizational-performance/our-insights/delivering-through-diversity (dostęp: 14.11.2023).
Filmografia
Ania, nie Anna (2017–2019), CBC, Netflix, Kanada.
Ciała (2023), Netflix, Wielka Brytania.
Dobry Omen (2019–2023), Amazon Studios, Prime Video, Wielka Brytania.
Sex Education (2019–2023), Eleven, Netflix, Wielka Brytania.
Szczęściarz Hank (2023), TriStar Television, HBO MAX, Stany Zjednoczone.
Światło, którego nie widać (2023), 21 Laps Entertainment, Netflix, Stany Zjednoczone.
Wszystko teraz (2023), Left Bank Pictures, Netflix, Wielka Brytania.
