Academic Scientific JournalsA silent child in culture and education – film discourse analysis
DOI:
https://doi.org/10.26881/ndps.2023.51.02Keywords:
non-speaking children, culture, education, pathology, diversity policyAbstract
The position of not speaking (mutism, aphonia, mute, aphasia) concerns both the identification of the biopsychic causes of this state and its socio-cultural consequences. While the medical assistance of language development disorders, i.e. the diagnosis and neurological therapy, does not raise any doubts as to the controversy, social, including school assistance of a non-speaking child is still an unrelated, strange and incomprehensible phenomenon. As in any other case of a child's developmental and educational difficulties (needs), the provision of services is irreparable from the point of view of the medical system (health problem inherent in the child) or in the context of the social model, and therefore environmental and social barriers can be identified that hinder, limit or preventing the non-speaking student role from functioning. Concerning the conduct between medical and school approaches to the non-speaking child's situation, due to the consideration of inclusive assessment. The cultural context of the silent child was also indicated as one of the most popular “narrative prostheses” used in literature and film art.
Downloads
References
Filmografia
Chce się żyć (2013), reż. Maciej Pieprzyca, Polska: Agencja Filmowa Telewizji Polskiej, Monternia.
Ciche miejsce (2018), reż. John Krasinski, USA: Platinum Dunes.
Silent Twins (2022), reż. Agnieszka Smoczyńska, Polska, Wielka Brytania, USA: 30WEST, 42, Canal+.
Sonata (2021), reż. Bartosz Blaschke, Polska: Dolnośląskie Centrum Filmowe, Krakowskie Biuro Festiwalowe, Mediabrigade.
Śubuk (2022), reż. Jacek Lusiński, Polska: Aurum Film, Canal +.
The silent child (2017), reż. Chris Overton, Wielka Brytania: Slick Films.
Bibliografia
Brückner A. (1993), Słownik etymologiczny języka polskiego, Wiedza Powszechna.
Chivers S., Markotić N. (red.) (2010), The Problem Body. Projecting Disability on Film, Ohio State University Press.
Darke P. (2010), No Life Anyway. Pathologizing Disability on Film [w:] S. Chivers, N. Markotić (red.), The Problem Body. Projecting Disability on Film, Ohio State University Press.
Dijk van T. A. (2001), Dyskurs jako struktura i proces, tłum. G. Grochowski, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Goodley D. (2011), Disability Studies: An Interdisciplinary Introduction, Sage Publications Ltd.
Grzymała-Kazłowska A. (2004), Socjologicznie zorientowana analiza dyskursu na tle współczesnych badan nad dyskursem, Kultura i Społeczeństwo, 1: 13–34.
Gut A. (2013), Rola języka w poznaniu [w:] R. Ziemińska (red.), Przewodnik po epistemologii, Wydawnictwo WAM.
Hoffmann B. (1987), Surdopedagogika. Zarys problematyki, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Kita M. (1998), Przemiany modelu komunikacji werbalnej [w:] E. Jędrzejko (red.), Nowe czasy, nowe języki, nowe (i stare) problemy, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych, Dz. U. z 2012 r., poz. 1169.
Kopińska J. (2015), Beethoven z Murzasichla, Duży Format, 42: 6–8.
Licznerska A. (2021), Language Games with the Other in an Inclusive/Special Classroom, Dolnośląska Szkoła Wyższa we Wrocławiu, nieopublikowana rozprawa doktorska.
Mitchell D., Snyder S. (2000), Narrative Prosthesis: Disability and the Dependencies of Discourse, The University of Michigan Press.
Moroz J. (2019), Teoria uczenia się w perspektywie konstruktywistycznej, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.
Ostrowicka H. (2014), Kategoria dyskursu w języku i w badaniach edukacyjnych – w poszukiwaniu osobliwości pedagogicznie zorientowanej analizy dyskursu, Forum Oświatowe, 2(52): 47–68.
Rorty R. (1986), The Contingency of Language. London Review of Books 7(8), https://www.lrb. co.uk/the-paper/v08/n07/richard-rorty/the-contingency-of-language [dostęp: 10.05.2023].
Rorty R. (2007), Wittgenstein i zwrot lingwistyczny, tłum. D. Łukoszek i Ł. Wiśniewski, Homo Communicativus, 1: 13–28.
Rudnicka E. (2011), Czy głuchy jest głupi? Studium powiązań wyrazów, które uległy rozpodobnieniu semantycznemu, LingVaria, 2: 65–77.
Sánchez D.A., Gómez-Vela M. (2010), Of Mute Servants, Deaf Young Ladies and other Stereotypes. People with Hearing and Language Impairments in Films, Journal of Medicine and Movies, 2: 47–54.
Siebers T. (2008), Disability Theory, The University of Michigan Press.
Skowronek B. (2016), Dyskurs filmowy jako odmiana dyskursu medialnego [w:] B. Witosz, E. Ficek, K. Sujkowska-Sobisz (red.), Dyskurs i jego odmiany (s. 189–199). Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Skowronek B. (2020), Przestrzenie dialogu. Antynomie językowego dyskursu filmowego, Studia de Kultura, 12(1), 98-106.
Stachowski M. (2012), Polskie „głuchy” i „głupi” a łacińskie „absurdus” ‘absurdalny’, LingVaria, 1: 127–132.
Wallace M. (2022), Milczące bliźniaczki, tłum. M. Szczubiałka, Wydawnictwo Czarne.
Wittgenstein L. (2005), Dociekania filozoficzne, tłum. B. Wolniewicz, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Wlazło M. (2016), Pedagog specjalny wobec głupoty – o związkach terminologii z rzeczywistością pedagogiczną na przykładzie wady słuchu i niepełnosprawności intelektualnej, Niepełnosprawność. Dyskursy Pedagogiki Specjalnej, 21: 78–89.
