Współczesne wzorce osobowe w percepcji młodzieży słyszącej i młodzieży niesłyszącej
Słowa kluczowe:
wzór osobowy, młodzież słysząca, młodzież niesłyszącaAbstrakt
Artykuł ma charakter empiryczny. Celem badań było uzyskanie odpowiedzi na pytanie, jak postrzega współczesne wzorce osobowe młodzież słysząca i młodzież niesłysząca? W badaniu wzięła udział młodzież słysząca (60 osób, co stanowi 63,2%) i młodzież niesłysząca (35 osób, co stanowi 36,8%). Badania miały charakter eksploracyjny. Analiza materiału empirycznego pozwoliła na poznanie opinii młodzieży na temat preferowanych rzeczywistych i nierzeczywistych wzorców osobowych. Ponadto zdiagnozowano najważniejsze wartości i umiejętności, które determinują o wyborze postaci będącej dla młodzieży wzorem osobowym, a także antywzorem. W części podsumowującej przedstawiono wnioski dla praktyki pedagogicznej.
Downloads
Bibliografia
Bakiera L., Harwas-Napierała B. (2016), Wzory osobowe w rozwoju człowieka, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.
Erikson E.H. (2002), Dopełniony cykl życia, przekł. A. Gomola, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań.
Gurycka A. (1979), Struktura i dynamika procesu wychowawczego, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Ingarden R. (1987), Książeczka o człowieku, Wydawnictwo Literackie, Kraków.
Kubacka-Jasiecka D., Passowicz P. (2014), Dorastanie we współczesności. Postawy, wartości i doświadczanie czasu a kryzysy rozwoju pokolenia po transformacji. Czasopismo Psychologiczne, 20 (2): 171–182.
Naumiuk A. (2007), Uczestnictwo społeczne młodzieży, Wydawnictwo Edukacyjne Akapit, Toruń.
Okoń W. (1992), Słownik pedagogiczny, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Oleszkiewicz A., Senejko A. (2013). Psychologia dorastania. Zmiany rozwojowe w dobie globalizacji, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Ossowska M. (1992), Wzór demokraty. Cnoty i wartości, Instytut Wydawniczy Daimonion, Lublin.
Spychalska J. (2012), Idol w mediach jako czynnik kształtujący młodzież [w:] Dzieci i młodzież w kręgu oddziaływania mediów i grup rówieśniczych – w i pomimo czasów ponowoczesnych, J. Aksman, J. Pułka (red.), Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, Kraków, 85–91.
Szafraniec K. (2011), Młodzi 2011, Kancelaria Rady Ministrów, Warszawa.
Tyszkowa M. (2009), Jednostka a rodzina: interakcje, stosunki, rozwój [w:] Psychologia rozwoju człowieka, M. Przetacznik-Gierowska, M. Tyszkowa (red.), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 124-150.
Wawro F. (2014), Środowiskowe zmienne społeczno-kulturowej kondycji współczesnej młodzieży, Wydawnictwo MV Press, Lublin.
Witkowski L. (2008), W tyglu paradoksów autorytetu (przechadzki filozoficzne w poszukiwaniu dyskursu) [w:] Autorytety w życiu społecznym, S. Kowalik (red.), Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Gospodarki, Bydgoszcz, 13–82.
Netografia
https://encyklopedia.pwn.pl/szukaj/wz%C3%B3r%20osobowy.html [dostęp: 15.07.2021].