Uniwersyteckie Czasopisma NaukoweBox office, kinocentryzm i polskie kino lat dziewięćdziesiątych
Abstrakt
The Polish cinema in the 1990s struggled with many problems, mainly economic ones. In this period, Polish movies were not so popular, only few of them achieved a bigger box office success. The movie market of this time suffered from the lack of sufficient number of film copies. Due to this problem, the accessibility of specific movies was truly limited. This is the reason why the results of box office are not meaningful enough when researchers want to point to the most popular Polish movies of this period. Cinema is one of many channels of distribution and in the 1990s it was definitely marginalised by the audience. Polish spectators were watching native films on TV or on video players more often than in the cinemas. So the researchers who want to describe the popular side of the Polish cinema of the 1990s should abandon the discourse of “cinemacentrism” and take a look at the other media.
Downloads
Bibliografia
Adamczak, M. (2010). Globalne Hollywood, filmowa Europa i polskie kino po 1989 roku. Gdańsk: słowo/obraz terytoria.
Adamczak, M. (2014). Obok ekranu. Perspektywa badań produkcyjnych a społeczne istnienie filmu. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.
Gębicka, E. (2006). Między państwowym mecenatem a rynkiem. Polska kinematografia po 1989 roku w kontekście transformacji ustrojowej. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Giza, B. (2008). „Werter z adresem mailowym”? Nowoczesna miłość według powieści i filmu „Samotność w sieci”, [w:] A. Zeidler-Janiszewska, R. Nycz, B. Giza (red.), Nowoczesność jako doświadczenie. Analizy kulturoznawcze. Warszawa: Academica.
Giza, B. (2011). Po przełomie 1989. Polska krytyka filmowa wobec „Psów” Władysława Pasikowskiego, [w:] P. Zwierzchowski, D. Mazur (red.), Polskie kino popularne. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
Gwóźdź, A. (2003). Obrazy i rzeczy. Film między mediami. Kraków: Universitas.
Gwóźdź, A. (2008). DVD jako paramedium kina, czyli historia filmu po nowemu (na przykładzie filmów Kazimierza Kutza). [w:] K. Klejsa, E. Nurczyńska-Fidelska (red.), Kino polskie: reinterpretacje. Historia–ideologia–polityka. Kraków: Rabid.
Haltof, M. (2002). Kino polskie (tłum. M. Przylipiak). Gdańsk: słowo/obraz terytoria.
Haltof, M. (2011). „Amerykańskie kino polskie”: „Psy”, pozytywna wtórność i polityczny przekaz. [w:] P. Zwierzchowski, D. Mazur (red.), Polskie kino popularne. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
Kucharski, K. (2002). Kino plus: film i dystrybucja kinowa w Polsce w latach 1990–2000. Toruń: Kucharski.
Kumor, A. (1982). Kinowe i telewizyjne życie filmu. [w:] A. Podgórska (red.), Film i telewizja. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Lewicki, A. (2011). Kino popularne a polskie społeczeństwo po roku 1989, [w:] P. Zwierzchowski, D. Mazur (red.), Polskie kino popularne. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego. Lewicki, A. (2014). Analiza box office’ów jako narzędzie badań filmoznawczych. „Kwartalnik Filmowy”, nr 85.
Lobato, R. (2012). Shadow Economies of Cinema. Mapping Informal Film Distribution. London: Palgrave Macmillan.
Lubelski, T. (2009). Historia kina polskiego: twórcy, filmy konteksty. Katowice: Videograf II.
Moretti, F. (2000). Slaughterhouse of Literature. „Modern Language Quarterly”, no 1.
Przylipiak, M., Szyłak, J. (1999). Kino najnowsze. Kraków: Znak.
Skopal, P. (2007). Stare filmy, nowe narracje. Kontekstualizacja oraz interpretacja kulturowa filmów hollywoodzkich na DVD. [w:] P. Szczepanik, J. Anděl, A. Gwóźdź (red.), Czeska myśl filmowa, t. 2, Reguły gry. Gdańsk: słowo/obraz terytoria.
Sobolewski, T. (1996). Święto czy stypa?. „Gazeta Wyborcza”, nr 007.
Stachówna, G. (2007). My, psy, musimy trzymać się razem: „Psy”, [w:] T. Lubelski, K. J. Zarębski (red.), Historia kina polskiego. Warszawa: Fundacja Kino.
Szczerba, J., Bielas, K. (1997). Żałoba i mizeria. „Gazeta Wyborcza”, nr 14.
Zajiček, E. (2009). Poza ekranem. Kinematografia polska 1896–2005. Warszawa: Stowarzyszenie Filmowców Polskich, Studio Filmowe Montevideo.
Zanussi, K., Machulski, J., Kłopotowski, K., Jakimowski, A., Kępiński, P. (2007). Polskie filmy to najczęściej beznadziejne knoty. „Dziennik. Polska. Europa. Świat”, nr 248.
Żurawiecki, B. (2001). Kino bez właściwości? Pamflet na polskie kino. „Film”, nr 9.
