Opinie studentów pedagogiki specjalnej na temat twórczości
Słowa kluczowe:
edukacja, pedagogika specjalna, twórczość, myślenie twórczeAbstrakt
Myślenie twórcze powinno towarzyszyć każdemu człowiekowi w codziennym życiu. Jest nierozłącznie związane z rozwojem każdej jednostki, w każdym wieku. Dzieci z natury są twórcze. Jednak niewłaściwie prowadzona edukacja może tą spontaniczną twórczość skutecznie zahamować. Dzieci z różnorodnymi trudnościami w rozwoju zazwyczaj są niechętne do podejmowania działań związanych z szeroko rozumianą edukacją. W jaki sposób uatrakcyjnić naukę? Czy wykorzystywanie myślenia twórczego podczas zajęć może być odpowiedzią, zarówno z punktu widzenia atrakcyjności, jak i skuteczności prowadzonych oddziaływań terapeutycznych? Zdecydowanie tak! A zatem, w jaki sposób studenci pedagogiki specjalnej rozumieją pojęcie twórczości i czy jest to zgodne z ogólnie przyjętymi poglądami? W jaki sposób respondenci oceniają własny potencjał twórczy? Artykuł prezentuje poglądy studentów pedagogiki specjalnej, specjalności: terapia pedagogiczna i rewalidacja indywidualna, Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, na temat twórczości. Celem podjętych badań było rozpoznanie stanu wiedzy studentów pedagogiki specjalnej na temat twórczości, ludzi twórczych, procesu i produktu twórczego oraz klimatu i stymulowania twórczości. Sumując uzyskane dane określono ogólny poziom wiedzy studentów o twórczości.
Downloads
Bibliografia
Adamek I., Bałachowicz J. (red) (2014), Kompetencje kreatywne nauczyciela wczesnej edukacji dziecka, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Andrukowicz W. (1999), Wokół fenomenu i istoty twórczości, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń.
Bałachowicz J. (2014), Wiedza nauczycieli o twórczości [w:] Kompetencje kreatywne nauczyciela wczesnej edukacji dziecka, I. Adamek, J. Bałachowicz (red.), Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Dobrołowicz W. (1995), Psychodydaktyka kreatywności, Wydawnictwo WSPS, Warszawa.
Ekiert-Oldroyd D. (2014), Wiedza o twórczości i stosunek do nauczania twórczego jako istotne elementy kompetencji współczesnego nauczyciela. Raport z badań studentów pedagogiki [w:] Pomiędzy dwiema edukacjami, I. Adamek, B. Olszewskiej, Wydawnictwo WSP, Łódź.
Gloton i C. Clero (1976), Twórcza aktywność dziecka, WSiP, Warszawa.
Klim-Klimaszewska A. (2007), Twórcza aktywność [hasło w:] T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. 6, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa.
Klim-Klimaszewska A. (2010), Pedagogika Przedszkolna. Nowa podstawa programowa, Instytut Wydawniczy Erica, Warszawa.
Nęcka E. (2000), Twórczość [w:] Psychologia. Podręcznik akademicki, t. 2, J. Strelau (red.), GWP, Gdańsk.
Nęcka E. (2001), Psychologia twórczości, GWP, Gdańsk.
Okoń W. (1996), Słownik Pedagogiczny, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa.
Parys K. (2013), Przestrzeń dla kreatywności uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Pietrasiński Z. (1969), Myślenie twórcze, PZWS, Warszawa.
Schulz R. (1990), Twórczość – społeczne aspekty zjawiska, PWN, Warszawa.
Squires G. (1999), Teaching as a professional discipline, Falmer Press, London.
Stasiakiewicz M. (1999), Twórczość i interakcja, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.
Strzałecki A. (2003), Psychologia twórczości. Między tradycją a ponowoczesnością, UKSW, Warszawa.
Szmidt K.J. (2007), Pedagogika twórczości, GWP, Gdańsk.
Szymański M.S. (1987), Twórczość i style poznawcze uczniów, WSiP, Warszawa.
Tatarkiewicz W. (1975), Dzieje sześciu pojęć, PWN, Warszawa.
Uszyńska-Jarmoc J. (2007), Od twórczości potencjalnej do autokreacji w szkole, Trans Humana, Białystok.