Przesyłanie tekstów

Wytyczne dla autorów

Teksty należy zgłaszać za pośrednictwem poczty elektronicznej na adres: srg@ug.edu.pl

Zgłaszanie tekstów, proces recenzyjny, publikacja, archiwizacja i dostęp pełnotekstowy są dla autorów bezpłatne.

Wymogi ogólne

• Do druku przyjmowane są prace oryginalne, wcześniej niepublikowane, napisane w języku polskim, rosyjskim i angielskim, przygotowane zgodnie z zasadami rzetelności naukowej.
• Objętość artykułów (w tym recenzyjnych) wraz z przypisami i bibliografią winna stanowić pół arkusza wydawniczego (20 tysięcy znaków wraz ze spacjami).
• Prace o większej objętości, lecz nieprzekraczające jednego arkusza wydawniczego (40 tysięcy znaków wraz ze spacjami), mogą zostać przyjęte wyłącznie w porozumieniu z Redakcją.
•  Omówienia i sprawozdania naukowe winny stanowić 10-15 tysięcy znaków (ze spacjami).
• Do procesu recenzyjnego kwalifikowane są jedynie teksty mieszczące się w profilu czasopisma i które zostały przygotowane zgodnie z wymogami.
• Nadesłanie tekstu do recenzji uważa się za równoznaczne ze złożeniem deklaracji przez autora o tym, że:
  a) tekst nie został złożony równolegle w innym czasopiśmie i nie został wcześniej opublikowany;
  b) tekst jest oryginalnym dziełem autora;
  c) autor nie narusza praw autorskich badań naukowych ani materiałów ilustracyjnych osób trzecich;
  d) w tekście nie pomija się informacji o osobach, instytucjach, które przyczyniły się do jego powstania oraz wniosły wkład do przedstawianych badań;
  e) w tekście nie pomija się informacji na temat źródła finansowania badań przez osoby, instytucje, organizacje krajowe i zagraniczne.
• W wypadku współautorstwa tekstu należy podać w przypisie określenie wkładu pracy każdej z osób.

Wymagania edytorskie

Teksty (wyłącznie w formatach doc) należy nadsyłać drogą elektroniczną na adres redakcji: srg@ug.edu.pl

1. Układ tekstu:
   a) tytuł artykułu;
   b) imię i nazwisko autora (w wypadku autorów rosyjskich nie podaje się patronimiku (otczestwa));
   c) afiliacja autora, adres pocztowy (instytucja, jednostka, ulica, numer, miejscowość wraz z kodem, kraj);
   d) dane kontaktowe – adres e-mail;
   e) identyfikator autora ­– ORCID;
   f) data nadesłania tekstu; data akceptacji tekstu;
   g) tytuł i streszczenie w języku angielskim;
   h) słowa kluczowe w języku angielskim;
   i) streszczenie i ewentualny tytuł w języku polskim lub rosyjskim;
   j) słowa kluczowe w języku polskim lub rosyjskim;
   k) dopuszcza się motto;
   l) tekst zasadniczy;
   ł) bibliografia załącznikowa;
   m) ewentualne podziękowania i dedykacje w przypisie.
2. W odrębnym pliku należy dołączyć dane o autorze i informacje o ważniejszych publikacjach.

Wymagania techniczne (formatka)

1. Preferowany edytor tekstu Word. Obowiązuje czcionka: Times New Roman, wielkość czcionki – 12; odstęp między wierszami – 1,5.
2. Wymiary marginesów strony (górny, dolny, prawy, lewy): 2,5 mm.
3. Tytuł artykułu oraz imię i nazwisko autora: czcionka 14 (pogrubione, wyśrodkowane); odstęp między nimi: podwójna interlinia (1,5 x 2). Tytuł nie powinien być zbyt długi.
4. Afiliacja, adres, kontakt: czcionka 11 (wyśrodkowane).
5. Data nadesłania tekstu: w nawiasie, średnik, czcionka 11 (wyśrodkowana).
6. Streszczenia (oddzielone od sekcji poprzedzającej podwójną interlinią): nazwy (Abstrakt; Streszczenie/Резюме) i tytuły streszczeń pogrubione: czcionka 12; maksymalnie 600 znaków ze spacjami (wyjustowane).
7. Słowa kluczowe: nazwa pogrubiona (Key words; Słowa kluczowe/Ключевые слова), dwukropek, od 5 do 7 słów kluczowych rozdzielonych przecinkami, bez kropki na końcu; czcionka: 12 (wyjustowane).
8. Tekst zasadniczy: czcionka 12 (wyjustowany). Ewentualne motto poprzedzające tekst: czcionka 11 (wyrównanie do prawej strony).
9. Istnieje możliwość wprowadzenia nagłówków (ale bez numeracji), nagłówki pogrubione (wyrównanie do lewej strony), czcionka 12.
10. Przypisy dolne (numerowane automatycznie, wyjustowane) mogą zawierać jedynie odautorskie komentarze do treści zawartych w tekście zasadniczym (nie: odsyłacze bibliograficzne); czcionka 10, interlinia pojedyncza. W przypisach można też umieszczać ewentualne podziękowania i dedykacje (nie: w tekście zasadniczym).
11. W tekście można stosować wyróżnienia w postaci kursywy, np. w zapisie wyrazów obcych; nie dopuszcza się natomiast podkreślania wyrazów ani druku rozstrzelonego.
12. Kursywą należy podawać tytuły cytowanych pozycji zwartych i artykułów (w tekście i bibliografii).
13. W tekście polskim stosuje się cudzysłów polski; w tekście rosyjskim – rosyjski; w tekście angielskim – angielski.
14. Cytaty ujmuje się w cudzysłów (bez kursywy). Cytaty powyżej trzech linijek tekstu wydziela się wcięciem z lewej strony – 1,25; czcionka 11; interlinia 1,5 (bez cudzysłowu). Cytatów w językach konferencyjnych nie tłumaczy się.
15. Fragmenty opuszczone oznacza się trzema kropkami w nawiasach okrągłych (...). W takich nawiasach umieszcza się wszystkie odautorskie komentarze. Skracanie cytatów przez autora artykułu: tekst, tekst (…) tekst, tekst; „Cytat «wewnątrz» cytatu”.
16. W tekście stosuje się półpauzy (np. 1990–2005, s. 53–68) i dywizy (np. polsko-rosyjski).
17. Przy zapisywaniu lat stosuje się liczebnik zapisany cyfrą (liczebniki porządkowe z kropką), np. lata 30.
18. Przy nazwiskach w tekście polskim wymienionych po raz pierwszy stosuje się pełny zapis imienia, następnie tylko nazwisko (bez inicjałów). W tekście rosyjskim dopuszcza się przy nazwisku po raz pierwszy inicjały imienia i patronimiku (otczestwa).
19. Wszystkie tabele i rysunki należy opatrzyć opisem oraz źródłem opracowania; czcionka 11 (np. Tabela 1. Liczba rosyjskojęzycznych przekładów poszczególnych utworów Mickiewicza opublikowanych w Rosji i ZSRR w latach 1822–1979; Źródło: opracowanie własne; Rys. 2. Druga strona protokołu przesłuchania Mariny Cwietajewej w paryskiej prefekturze w dniu 27 listopada 1937 roku; Źródło: [adres strony internetowej wraz z datą dostępu]).
20. Odniesienia do piśmiennictwa – w tekście w nawiasach okrągłych, np. (Wojan 2018: 34–35), (Балдаев 1997, I, 45–46).
21. Bibliografia załącznikowa: nazwa pogrubiona (Bibliografia/Библиoграфия), czcionka 12 (wyrównanie do lewej strony).

Sposoby zapisu przypisów

1. Stosuje się ujednolicony rodzaj przypisów. Przypisy zamieszczane są w tekście głównym (bez wariantu transliterowanego) zgodnie z następującą konwencją:   
   (nazwisko rok wydania: strony), np. (Wojan 2011: 35­–26)
   (nazwisko rok wydania: tom: strony), np. (Карамзин 1984: I: 21–28)
   (tytuł rok wydania: strony). np. (Słownik bibliograficzny... 2003: 73)
2. Odwołania do kilku źródeł:
   (nazwisko rok wydania: strony; tytuł rok wydania: strony; nazwisko rok wydania, strony), np. (Wojan 2010: 44; Słownik bibliograficzny... 2003: 73; Лотман 1997: 34)
3. Źródła internetowe:
   (nazwisko, online), np. (Пестов, online)

Sposoby zapisu bibliografii załącznikowej

1. Obowiązuje jeden rodzaj zapisu bibliografii – w formacie APA.
2. Kolejność pozycji bibliograficznych – alfabetyczna, według nazwisk autorów lub tytułów prac zbiorowych.
3. Nie stosuje się numeracji.
4. Prace danego autora wydane w tym samym roku oznacza się kolejnymi literami alfabetu (np. Wojan 2010a; Wojan 2010b).
5. Pozycje bibliograficzne zapisane cyrylicą powinny posiadać wariant transliterowany zgodny z wytycznymi PN-ISO 9:2000. Transliteracji dokonuje się automatycznie na stronie https://www.ushuaia.pl/transliterate/ (zaleca się sprawdzenie, czy został wybrany system PN-ISO 9:2000). Po zapisie transliterowanym w nawiasie kwadratowym umieszcza się zapis cyrylicą.
6. Dla artykułów podaje się numer DOI (o ile istnieje).

Monografie

Wojan, K. (2011). Rosyjskie leksemy homonimiczne w teorii językoznawczej i praktyce leksykograficznej. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.

Wojan, K., Sładkiewicz, Ż., Hau, A., Wądołowska-Lesner, K. (Red.). (2015). Imiona komunikacji językowej, czyli demakijażowanie sensów. Księga Jubileuszowa dedykowana Profesor Marcelinie Grabskiej. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.

Kasack, W. (1996). Leksykon literatury rosyjskiej XX wieku: od początku stulecia do roku 1996. Przekł., oprac., bibliografia pol. i indeks osób Kodzis, B. Wrocław–Warszawa–Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Karamzin, N. M. (1984a). Sočineniâ v dvuh tomah. T. 1–2. Leningrad:Hudožestvennaâ literatura [Карамзин, Н. М. (1984a). Сочинения в двух томах. T. 1–2. Ленинград: Художественная литература].

Tolkovyj slovarʹ russkogoâzyka konca XX veka. Âzykovye izmeneniâ. 1998. Red. Sklârevskaâ, G.N. Sankt-Peterburg: Folio-Press [Толковый словарь русского языка конца XX века. Языковые изменения. 1998. Pед. Скляревская, Г.Н. Санкт-Петербург: Фолио-Пресс].

Rozdziały w monografiach

Redaktorów tomów należy oznaczyć przed nazwiskiem skrótem w języku zgodnym z publikacją (Red. / Eds. / Hrsg. / Ред.).

Kaźmierczyk, Z. (2017). Miłosza i Żakiewicza manichejski klucz do Rosji. W: Wojan, K. (Red.). W czasie zatrzymane. T. 2: Ze Zbigniewem Żakiewiczem – na Kresach i w bezkresie: 45–58. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.

Kočetkova, N. D. (1984). «Ispovedʹ» v russkoj literature XVIII v. V: Prijma, F. Â. (Red.). Na putâh k romantizmu. Leningrad: Akademiâ nauk SSSR. Institutrusskoj literatury: 71–99 [Кочеткова, Н. Д. (1984). «Исповедь» в русской литературе XVIII в. B: Прийма, Ф. Я. (Peд.). На путях к романтизму. Ленинград: Академия наук СССР. Институт русской литературы: 71–99].

Artykuły w zbiorach prac i materiałach konferencyjnych

Kaźmierczyk, Z. (2018). Komparatystyka etnogenetyczna w literaturoznawstwie. V: Lazarevich, A. A. (Red.). Intellektualʹnaâ kulʹtura Belarusi: metodologičeskij kapitalfilosofii i kontury transdisciplinarnogo sinteza znaniâ. Materialy Tretʹej meždunarodnoj naučnoj konferencii (15–16 noâbrâ 2018 g., g. Minsk). V treh tomah. Minsk: Izdatelʹstvo «Četyre četverti»: 95–98 [Казьмерчик, З. (2018). Komparatystyka etnogenetyczna w literaturoznawstwie. B: Lazarevich, A. A. (Peд.). Интеллектуальная культура Беларуси: методологический капитал философии и контуры трансдисциплинарного синтеза знания. Матeриалы Tретьей международной научной конференции (15–16 ноября 2018 г., г. Минск). В трех томах. Минск: Издательствo «Четыре четверти»: 95–98].

Artykuły w czasopismach

Kaźmierczyk, Z. (2017). Sekularyzacja prawosławia a rewolucja rosyjska. Sensus Historiae, 28 (3): 163–172.

Miturska-Bojanowska, J., Ignatowicz-Skowrońska, J. (2016). Vyraženie „golosovatʹ nogami” / ”głosować nogami” v sovremennyh russkom i polʹskom âzykah. Studia Rossica Posnaniensia, 41: 361–370 [Выражение „голосовать ногами” / ”głosować nogami” в современных русском и польском языках. Studia Rossica Posnaniensia, 41: 361–370].

Publikacje internetowe

Główny Urząd Statystyczny. (2010). Rocznik statystyczny gospodarki morskiej. (CD ROM). Szczecin: Urząd Statystyczny w Szczecinie. (Online) https://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/roczniki-statystyczne/roczniki-statystyczne/rocznik-statystyczny-gospodarki-morskiej-2018,11,11.html (dostęp 29.07.2019).

Przepiórkowski, A., Buczyński, A., Wilk, J. (2011). Ściągawka do Narodowego Korpusu Języka Polskiego. (Online) http://nkjp.pl/poliqarp/help/pl.html (dostęp 14.04.2014).

Kaźmierczyk, Z. (2018). W kręgu romantycznego dualizmu. Z prof. nadzw. dr hab. Zbigniewem Kaźmierczykiem rozmawiała Zuzanna Harmacińska. Gazeta Uniwersytecka: Pismo Społeczności Akademickiej Uniwersytetu Gdańskiego (wydanie specjalne: Adama Mickiewicza jubileusz i rocznica. Wojan, K. (Red.), 8–15. (Online) https://gazeta.ug.edu.pl/pdfarch/GU_mickiewicz_net.pdf (dostęp: 28.03.2019).

Skutnik, T. (2010). Zbigniew Żakiewicz: Chłopiec o Lisiej twarzy. Gazeta Krakowska 6.07.2010. (Online) https://dziennikbaltycki.pl/zbigniew-zakiewicz-chlopiec-o-lisiej-twarzy/ar/278359 (dostęp 18.10.2018).

Guŝina, L. V. 2013. Specifika idiomatičeskogo cvetooboznačeniâ v anglijskoj lingvokulʹture. Izvestiâ Ûžnogo federalʹnogo universiteta. Filologičeskie nauki,  4: 67–76. (Online) http://philol-journal.sfedu.ru/index.php/sfuphilol/article/viewFile/657/657 (доступ 4.07.2018) [Гущина, Л. В. (2013). Специфика идиоматического цветообозначения в английской лингвокультуре. Известия Южного федерального университета. Филологические науки, 4: 67–76. (Online) http://philol-journal.sfedu.ru/index.php/sfuphilol/article/viewFile/657/657 (доступ 4.07.2018)].

W wypadku, gdy nie jest znany autor czy dokładna data powstania publikacji zamieszczonej w internecie, w opisie należy używać tytułu strony lub jego skróconej formy. Datę dostępu podaje się w nawiasie okrągłym (dd.mm.rrrr).