Kadyk, czym jest i na jakich obszarach jest?

Autor

  • Krystyna Szcześniak Uniwersytet Gdański

Słowa kluczowe:

kadyk, jałowiec, etymologia, geneza leksemu

Abstrakt

Artykuł dotyczy obecności i pochodzenia leksemu kadyk w gwarze mazurskiej. Można go spotkać w tekstach literackich pisanych po niemiecku (dotyczących regionu mazurskiego, jak na przykład powieści Siegfrieda Lenza i baśnie Güntera Schiwego), a także w dialektach dolnoniemieckich, języku niemieckich mieszkańców Gdańska oraz na Kaszubach środkowych i północnych.

Autorka, porównując dane słownikowe, literackie i onomastyczne, stawia tezę, iż leksem ten (choć być może tylko sam rdzeń) jest bardzo wczesną pożyczką (prawdopodobnie dokonaną już w epoce bałtosłowiańskiej) z języków ugrofińskich. Korzysta przy tym z Gramatyki języka litewskiego Jana Otrębskiego, który pisał, że w językach fińskich istnieje wiele pożyczek z języków bałtyckich i zwrócił przy tym uwagę na to, że „datują się one z okresu, kiedy Finowie tworzyli niezbyt zróżnicowaną plemiennie jedność, a ich dialekty były sobie bardzo bliskie. Ale, kontynuuje tenże badacz dalej, w tym okresie i języki nazywane przez językoznawców bałtyckimi były mało różniącymi się od siebie dialektami jednego języka”.

Skoro zatem, uwzględniając powyższy sąd, zauważa autorka artykułu, istniały pożyczki z języków bałtyckich i to tak wczesne, to można założyć, że mogły one również zachodzić i w drugą stronę. A o wczesności tej pożyczki świadczyć może to, iż sam rdzeń *kad/iti pozostał wszak we wszystkich językach słowiańskich, choć leksem kadyk (poza obszarem, z którego go zapożyczano) znany jest obecnie tylko w językach bałtyckich, a także na terenie osadnictwa bałtyckiego (szczególnie tak zwanej Małej Litwy), w dialektach niemieckich Gdańska i poprzez dialekty dolnoniemieckie (lub nie, tu warto wspomnieć o teorii Hanny Popowskiej-Taborskiej i Witolda Cienkowskiego o bezpośredniej pożyczce leksemu z języka staropruskiego) przedostał się na Kaszuby północne i środkowe, gdzie jest on znany obok innych form: jiglena, jiglica, jałowić, jodłowiec. Wydaje się, że równie dobrze można założyć, że przenieśli go być może na te obszary niemieccy mieszkańcy Gdańska, którzy znali go z obszaru Prus Wschodnich, a w takim razie mielibyśmy do czynienia ze zjawiskiem wtórnej asymilacji na nowym obszarze.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Deutsches Wörterbuch. Von Jacob und Wilhelm Grimm. Bd. 11 = Bd. 5: K. Bearb. von Rudolf Hildebrand. Leipzig: Verlag von S. Hirzel, 1873. Fotomechanischer Nachdruck: München 1999.

Garczyńska J. Zapożyczenia niemieckie w gwarach Warmii i Mazur. [W:] Dialekty i gwary polskie. Kompendium internetowe. Red. H. Karaś. [Online] <http://www.dialektologia.uw.edu.pl/index.php?l1=mapa-serwisu&l2=&l3=&l4=zapozyczenia-niemieckie-warmia-mazury> (20.07.2014).

Jałowiec. [Online] <http://pl.wikipedia.org/wiki/Ja%C5%82owiec> (20.05.2014).

Kalėda A., Kalėdienė B., Niedzviecka M. Lietuvių-lenkų kalbų žodynas. Vilnius: Mokslas, 1991, s. 194. Karaś M. Z problemów gwar przejściowych. „Język Polski” 1958, nr 3, s. 286–296.

Lenz S. So zärtlich war Suleyken. Masurische Geschichten. Zeichnungen im Text und Initiale von E. Behrendt. Aufl. 2. Hamburg: Hoffmann und Campe, 1955.

Lenz S. Słodkie Sulejki. Przeł. M. Świętek. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1988.

Lenz S. Muzeum ziemi ojczystej. Przeł. E. Borg i M. Przybyłowska. Biblioteka Borussii, nr 45. Olsztyn: Stowarzyszenie Wspólnota Kulturowa „Borussia”, 2010.

Mały słownik gwary mazurskiej. Red. Erwin Kruk. Nowa wersja, poszerzona w listopadzie 2011 r. Mazurskie Towarzystwo Ewangelickie. [W:] Diecezja Mazurska Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczpospolitej Polskiej. [Online] <http://www.diec.mazurska.luteranie.pl/pl/biuletyn/msgwarymazur.htm> (20.05.2014).

Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany. Red. W. Mierzwa. Moja Biblioteka Mazurska. Nr 13. Dąbrówno: Retman — Warszawa: Baobab, 2008.

Mažiulis V. Prūsų kalbos etimologijos žodynas. T. 2: I–K. Vilnius: Mokslo ir Enciklopedijų Leidykla, 1993, s. 65–67.

Nazwy miejscowe Polski. Historia. Pochodzenie. Zmiany. Red. K. Rymut. Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego. Pracownia Toponomastyczna. T. 4. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 2001.

Otrębski J. Gramatyka języka litewskiego. T. 1: Wiadomości wstępne, nauka o głoskach. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1958.

Peteraitis V. Mažiosios Lietuvos ir Tvanktos, Vietovardžiai (Die Ortsnamen von Kleinlitauen und Twanksta. Ihre Herkunft und Bedeutung). Mažosios Lietuvos Fondas. Nr 6. Vilnius: Mažosios Lietuvos fondas — Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas, 1997.

Rogowska-Cybulska E. Kaszubskie nazwy roślin uprawnych. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 1998.

Rogowska Cybulska E. Gwarowy obraz roślin w świetle aktywności nominacyjnej ich nazw (na przykładzie gwary wsi Wagi w powiecie łomżyńskim). Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2005.

Schiwy G. Mazurska wież Krzyże w dawnych bajkach i sagach ludowych. „Znad Pisy”. Wydawnictwo Poświęcone Ziemi Piskiej, 1997, nr 6.

Schiwy G. Bajki i legendy. Przeł. D. Serafin. „Jaćwież” 2000, nr 9.

Schiwy G. Der grosse Schatz masurischer Märchen, Sagen und Legenden. Wielki skarbiec mazurskich bajek, legend i podań. Przeł. na jęz. pol. D. Serafin. Il. Z. Góralczyk-Markuszewska. Biblioteka „Borussii”. Nr 38. Olsztyn: Stowarzyszenie Wspólnota Kulturowa „Borussia”, 2007.

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Wydany pod redakcyą Filipa Sulimierskiego, Bronisława Chlebowskiego, Władysława Walewskiego. T. 2. Warszawa: nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1882.

Smak Mazur. Kuchnia dawnych Prus Wschodnich. Wyboru dokonał Tadeusz Ostojski. Opracował i wstępem opatrzył R. Wolski. Moja Biblioteka Mazurska. Nr 7. Dąbrówno: Retman — Warszawa: Baobab, 2006.

Stech K. Drzewa w obrzędowości słowiańskiej. Praca magisterska napisana pod kierunkiem prof. dr hab. K. Szcześniak. Uniwersytet Gdański.

Sychta B. Słownik gwar kaszubskich na tle kultury ludowej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich — Wydawnictwo PAN, 1967–1976.

Szcześniak K. Teka toruńska Marcina Giersza. Analiza materiału nazewniczego. Rozprawy i Monografie. Uniwersytet Gdański, nr 201. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 1994.

Thesaurus Linguae Prussicae. Der Preussische Vocabelvorrath, soweit derselbe bis jetzt ermittelt worden ist, nebst Zugabe einer Sammlung urkundlich beglaubigter zusammengestellt. Von G.H.F. Nesselmann. Berlin: F. Dümmler, 1873.

Vasmer M. Этимологический словарь русского языка. T. 2. Изд. 2-e. Москва: Прогресс, 1986.

Pobrania

Opublikowane

2014-01-25

Jak cytować

Szcześniak, K. (2014). Kadyk, czym jest i na jakich obszarach jest?. Studia Rossica Gedanensia, (1), 89–99. Pobrano z https://czasopisma.bg.ug.edu.pl/index.php/SRG/article/view/4493

Numer

Dział

Studia i artykuły