Academic Scientific JournalsImage of profession in special educators’ perception – ways of defining the term „special educator”
Keywords:
special educator, perception of the profession, defining the term „special educator”, determinants of definitionAbstract
The way of perceiving one’s own profession is a factor connected with the effectiveness of undertaken occupational activities and the starting point for afterthoughts on own professional functioning. Forming this perception is an important challenge during special educators preparation. The purpose of the study is to describe how special educators, working with people with intellectual disability, define the term “special educator”. The article presents definitions, created by the study participants, referring directly to the special educator: her/his attributes and occupational preparation.
Downloads
References
Bobkowicz-Lewartowska L. (2009), Rola empatii i inteligencji emocjonalnej w pracy z osobami niepełnosprawnymi [w:] Relacje i doświadczenia społeczne osób z niepełnosprawnością, C. Kosakowski, A. Krause, M. Wójcik (red.),Toruń, s. 47–52.
Borzyszkowska H. (1983), Osobowość pedagoga specjalnego, „Szkoła Specjalna”, nr 1, s. 5–12.
Chrzanowska I. (2004), Wypalenie zawodowe nauczycieli a ocenianie osiągnięć szkolnych uczniów upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim i uczniów o prawidłowym rozwoju na etapie szkoły podstawowej, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
Eckert U. (1986), Zadania nauczyciela kształcenia specjalnego, „Szkoła Specjalna”, nr 2, s. 115–121.
Garlej-Drzewiecka E. (2002), Wokół kompetencji pedagoga specjalnego [w:] Nauczyciel szkoły specjalnej – szanse i bariery działalności zawodowej, J. Michalski (red.), Wydawnictwo APS, Warszawa, s. 50–59.
Gasik W. (1991), Pedagog specjalny [w:] Pedagogika specjalna. Psychopedagogiczne i medyczne studium terminologiczne, J. Pańczyk (red.), IWZZ, Warszawa, s. 100.
Gliszczyńska X. (1991), Psychologiczny model efektywności pracy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Grzegorzewska M. (1964), Wybór pism, PWN, Warszawa.
Grzegorzewska M. (1996), Listy do młodego nauczyciela. Cykl I–III, Wydawnictwo WSPS, Warszawa.
Horowitz F.D., Haritos C. (1998), The organism and the environment: implications for understanding mental retardation [w:] Handbook of mental retardation and development, J.A. Burack, R.M. Hodapp, E. Zigler (red.), Cambridge University Press, Cambridge.
Kliś M., Kossewska J. (1996), Empathy in the structure of personality of special educators, ERIC, http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED405323.pdf [dostęp: 05.2017].
Kopeć D. (2002), Pedagog specjalny wobec zachowań samouszkadzających osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną [w:] Nauczyciel szkoły specjalnej – szanse i bariery działalności zawodowej, J. Michalski (red.), Wydawnictwo APS, Warszawa, s. 133–140.
Kosakowski C. (1996), Pedagog specjalny – kim być powinien? [w:] System kształcenia pedagogów specjalnych. Ciągłość i możliwość zmian, J. Wyczesany, H. Kosętka (red.), Wydawnictwo Naukowe WSP, Kraków, s. 27–43.
Kupisiewicz M. (2013), Słownik pedagogiki specjalnej, Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., Warszawa.
Lewicka A. (2006), Rozwijanie empatii u studentów pedagogiki specjalnej, Wydawnictwo UMCS, Lublin.
Lipkowski O. (1992), Osobowość pedagoga specjalnego, „Szkoła Specjalna”, nr 5, s. 214–219.
Michalski J. (2001), Być przydatnym zawodowo nauczycielem szkoły specjalnej, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa.
Nogaś A., Wyczesany J. (1995), Empatia a syndrom „wypalenia się” sił wśród nauczycieli placówek specjalnych dla osób upośledzonych w stopniu umiarkowanym i znacznym [w:] Pomoc psychopedagogiczna dzieciom niepełnosprawnym, J. Wyczesany (red.), Częstochowa, s. 209–226.
Olszak A. (2001), Psychopedagogiczne kompetencje nauczycieli szkół specjalnych, Wydawnictwo UMCS, Lublin.
Olszak A. (2008), Poziom empatii i hierarchia wartości studentów pedagogiki specjalnej [w:] Pedagog specjalny w procesie edukacji, rehabilitacji i resocjalizacji, Z. Palak (red.), Wydawnictwo UMCS, Lublin, s. 230–238.
Olszak A. (2010), System wartości i poziom rozumienia empatycznego pracowników domów pomocy społecznej [w:] Aktualne problemy edukacji i rehabilitacji osób niepełnosprawnych w biegu życia, Z. Palak, A. Bujnowska, A. Pawlak (red.), Wydawnictwo UMCS, Lublin, s. 244–249.
Olszewski S., Parys K. (2016), Rozumieć chaos – rzecz o terminach i znaczeniach im nadawanych w pedagogice specjalnej, Wydawnictwo Naukowe UP, Kraków.
Ossowski R. (1998), Nauczyciel-wychowawca w edukacji specjalnej [w:] Pedagogika specjalna wobec potrzeb teraźniejszości i wyzwań przyszłości, M. Chodkowska (red.), Wydawnictwo UMCS.
Parys K., Olszewski S. (2009), Ewolucja poglądów na temat kształcenia pedagogów specjalnych w Polsce, „Niepełnosprawność. Półrocznik naukowy. Teoretyczne i metodologiczne konteksty pedagogiki specjalnej”, nr 1, s. 103–112.
Plichta P. (2015), Wypalenie zawodowe i poczucie sensu życia pedagogów specjalnych, Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe, Wrocław.
Plutecka K. (2006), Kompetencje zawodowe surdopedagoga z wadą słuchu, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Sekułowicz M. (2002), Wypalenie zawodowe nauczycieli pracujących z osobami z niepełnosprawnością intelektualną, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.
Sekułowicz M. (2005), Nauczyciele szkolnictwa specjalnego wobec zagrożenia wypaleniem zawodowym. Analiza przypadków, Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP, Wrocław.
Tomasik E. (1997), Problematyka teleologiczna i deontologiczna w pedagogice specjalnej [w:] Wybrane zagadnienia z pedagogiki specjalnej, E. Tomasik (red.), WSPS, Warszawa, s. 12–23.
Tomkiewicz-Bętkowska A. (2015), ABC pedagoga specjalnego. Razem łatwiej. Nowe doświadczenia, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Wygotski L.S. (1989), Myślenie i mowa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Zaorska M. (2015), Tyflopedagog wobec problemu aktywności życiowej – zawodowej i prozawodowej osób dorosłych z niepełnosprawnością wzrokową, Wydawnictwo Edukacyjne AKAPIT, Toruń.
