Transfiguracje labiryntu. Absurd w poetyce Franza Kafki i Nikołaja Gogola

Autor

Słowa kluczowe:

Kafka, Gogol, Camus, absurd, groteska, fantastyka, dialektyka, diegeza, Proces, Przemiana

Abstrakt

Artykuł stanowi rozwinięcie i dopełnienie badań zaprezentowanych w pracy Ściany labiryntu. Systemy narracyjne Franza Kafki i Nikołaja Gogola (Świerczyński 2020: 132– 145). Jego głównym celem jest zarówno przedstawienie i analiza gogolowskich inspiracji Franza Kafki (1883–1924), przede wszystkim na płaszczyźnie poetyki, jak i ugruntowanie świadomości owych wpływów, w granicach polskiego literaturoznawstwa, dotychczas raczej w nim niedostrzeganych. Punkt wyjścia stanowi analiza pojęcia absurdu w recepcji współczesnych badaczy ze szczególnym uwzględnieniem jego rozumienia przedłożonego przez Alberta Camusa (1913–1960). Autor prezentuje poszczególne filary konstrukcyjne stanowiące o absurdzie obecnym w diegezie utworów Kafki i Gogola (1809–1852), ogniskując swoją uwagę na jej dialektyczności, wszechobecności przemiany czy inherentnej niepewności stanowiącej rdzeń „metafizycznego horroru”, w jakim zmuszeni są funkcjonować Kafkowscy i Gogolowscy bohaterowie.

Downloads

Download data is not yet available.

Biogram autora

Filip Świerczyński - Uniwersytet Warszawski

Student filologii rosyjskiej na Uniwersytecie Warszawskim (studia magisterskie), absolwent Katedry Rusycystyki Uniwersytetu Warszawskiego. Pasjonat literatury, w szczególności twórczości Franza Kafki, Aldousa Huxleya, Stanisława Lema i Nikołaja Gogola. Zainteresowania badawcze obejmują zakres literaturoznawstwa rusycystycznego i anglojęzycznego, a także komparatystykę i narratologię. Stypendysta Uniwersytetu Państwowego w Samarze (Samara 2018) oraz Fundacji „Российско-польский центр диалога и согласия” („Школа молодого переводчика Россия–Польша”, Moskwa 2019, Moskwa 2020). Członek międzynarodowego stowarzyszenia literaturoznawczego Aldous Huxley Society (AHS, Westfalski Uniwersytet Wilhelma w Münsterze), towarzystwa The International Academic Forum (IAFOR, Osaka University) oraz Koła Naukowego Współpracy i Dialogu ze Wschodem w Katedrze Rusycystyki UW. Autor pierwszego polskiego przekładu i krytycznego wydania poematu Flet kręgosłupa W. Majakowskiego (Majakowski, W., Flet kręgosłupa, tłum. F. Świerczyński, red. A. Borkowski, R. Mnich, D. Szymonik, F. Świerczyński, Siedlce 2022). Członek kolegiów redakcyjnych serii naukowych Ad Fontes (Siedlce) oraz Spicilegium Slavicum (Siedlce). Hobbystycznie tłumacz poezji rosyjskiej i angielskiej, podejmujący własne próby okołoliterackie.

Bibliografia

Abassy, M. (2012). Spór o człowieka. W. Bieliński i M. Gogol. O dwóch modelach literackiego kodowania rzeczywistości. Poznańskie Studia Slawistyczne, 2: 335–354.

Auerbach, E. (2004). Mimesis. Rzeczywistość przedstawiona w literaturze Zachodu. Przeł. Z. Żabicki. Warszawa: Prószyński i S-ka.

Baker, R.E. (1993). The Dynamics of the Absurd in the Existentialist Novel. New York–Berlin–Bern– Frankfurt am Main–Paris–Wien: Peter Lang Publishing.

Belyj, A. (2013). Masterstvo Gogolâ. Issledovanie. Moskva: Respublika–Dmitrij Sečin [Белый, А. (2013). Мастерство Гоголя. Исследование. Москва: Республика–Дмитрий Сечин].

Bernheimer, Ch. (1987). On Death and Dying: Kafka’s Allegory of Reading. In: Udoff, A. (Ed.). Kafka and the Contemporary Critical Performance. Bloomington: Indiana University Press: 87–96.

Blake, W. (1904). Jerusalem, London: A.H. Bullen.

Blanchot, M. (1996). Wokół Kafki. Przeł. K. Kocjan. Warszawa: KR.

Budagova, L.N. (2012). Gogol’ – provozvestnik slavânskogo literaturnogo avangarda. V: Budagova, L.N. (Red.). N.V. Gogol’ i slavânskie literatury. Moskva: Indrik: 146–156 [Будагова, Л.Н. (2012). Гоголь – провозвестник славянского литературного авангарда. В: Будагова, Л.Н. (Ред.). Н.В. Гоголь и славянские литературы. Москва: Индрик: 146–156].

Calasso, R. (2013). K. Przeł. S. Kasprzysiak. Warszawa: Czuły Barbarzyńca Press.

Camus, A. (1999). „Mit Syzyfa” i inne eseje. Przeł. J. Guze. Warszawa: Muza.

Coetzee, J.M. (2008). Tłumacząc Kafkę. W: Coetzee, J.M. Dziwniejsze brzegi. Eseje literackie 1986– 1999. Przeł. A. Skucińska. Kraków: Znak: 111–129.

Collins, R.G. (1970). Kafka’s Special Methods of Thinking. Mosaic: An Interdisciplinary Critical Journal, 3(4): 43–57.

Cornwell, N. (2006). The Absurd in Literature. Manchester: Manchester University Press.

Cruickshank, J. (1959). Albert Camus and the Literature of Revolt. London–New York: Oxford University Press.

Derrida, J. (2006). Przed Prawem. Przeł. J. Ekier. W: Burzyńska, A., Markowski, M. (Red.). Teorie literatury XX wieku. Kraków: Znak: 413–443.

Drabble, M. (Ed.). (1987). The Oxford Companion to English Literature. Oxford–New York–Tokyo– Melbourne: Oxford University Press.

Dubrovskaâ, V.V. (2016). Literaturovedenie: vvedenie v disciplinu. Moskva–Berlin: Directmedia [Дубровская, В.В. (2016). Литературоведение: введение в дисциплину. Москва–Берлин: DirectMedia].

Dürrenmatt, F. (1972). Dramaturgisches und Kritisches: Theater-Schriften und Reden II. Zürich: Arche.

Èjhenbaum, B.M. (1924). Kak sdelana «Šinel’» Gogolâ. V: Èjhenbaum, B.M. Skvoz’ literatury. Sbornik statej. Leningrad: Academia: 171–195 [Эйхенбаум, Б.М. (1924). Как сделана «Шинель» Гоголя. В: Эйхенбаум, Б.М. Сквозь литературы. Сборник статей. Ленинград: Academia: 171–195].

El’nickaâ, L.M. (2011). Perevraŝeniâ v mire Gogolâ. V: Ŝukin, V.G. (Red.). Dvesti let Gogolâ. Sbornik naučnyh trudov. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego: 61–67 [Ельницкая, Л.М. (2011). Перевращения в мире Гоголя. В: Щукин В.Г. (Ред.). Двести лет Гоголя. Сборник научных трудов. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego: 61–67].

Eremina, L.I. (1987). O âzyke hudožestvennoj prozy N.V. Gogolâ. Moskva: Nauka [Еремина, Л.И. (1987). О языке художественной прозы Н.В. Гоголя. Москва: Наука].

Hall, H.G. (1960). Aspects of the Absurd. Yale French Studies, 25: 26–32.

Galster, B. (1967). Mikołaj Gogol. Warszawa: Wiedza Powszechna.

Gavins, J. (2013). Reading the Absurd. Edinburgh: Edinburgh University Press.

Genette, G. (1972). Figures III. Paris: Seuil.

Genette, G. (1988). Narrative Discourses Revisited. New York: Cornell University Press.

Gogol, N. (1950, 1953). Utwory wybrane. T. 1–2. Przeł. W. Broniewski, J. Brzęczkowski, J. Tuwim, J. Wyszomirski. Kraków: Czytelnik.

Gogol’, N.V. (1959). Izbrannye stat’i i pis’ma. Moskva: Hudožestvennaâ literatura [Гоголь, Н.В. (1959). Избранные статьи и письма. Москва: Художественная литература].

Górska, U. (2004). Poza modernizm. Funkcjonalna poetyka postaci. W: Kasperski, E., Mackiewicz, T. (Red.). Poetyka egzystencji Franza Kafki na progu XXI wieku. Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego: 215–226.

Gray, R., Gross, R., Goebel, R., Koleb, C. (2017). Franz Kafka. Encyklopedia. Przeł. J. Kozak. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

Guntermann, G. (1991). Vom Fremdwerden der Dinge beim Schreiben: Kafkas Tagebücher als literarische Physiognomie des Autors. Tübingen: Niemeyer.

Heller, M. (2015). Moralność myślenia. Kraków: Copernicus Center Press.

Kafka, F. (1969). Dzienniki 1910–1923. Przeł. J. Werter. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Kafka, F. (1976). Listy do Felicji. T. 1–2. Przeł. I. Krońska. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

Kafka, F. (1983). Tagebücher 1910–1923. Frankfurt am Main: Fischer.

Kafka, F. (2012). Listy do rodziny, przyjaciół, wydawców. Przeł. R. Urbański. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B.

Kafka, F. (2016). Opowieści i przypowieści. Przeł. L. Czyżewski, R. Karst, A. Kowalkowski et al. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

Kafka, F. (2018). Wybór prozy. Przeł. L. Czyżewski, R. Karst, A. Kowalkowski et al. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Kafka, F. (2019). Prozy utajone. Przeł. Ł. Musiał. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

Karst, R. (1975). The Reality of the Absurd and the Absurdity of the Real. Kafka and Gogol. Mosaic: An Interdisciplinary Critical Journal, 9(1): 67–81.

Kasack, W. (1957). Die Technik der Personendarstellung bei Nikolaj Vasilevič Gogol. Wiesbaden: Otto Harrassowitz.

Kasperski, E. (2004). Klucze do Kafki. W: Kasperski, E., Mackiewicz, T. (Red.). Poetyka egzystencji Franza Kafki na progu XXI wieku. Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego: 13–97.

Kasperski, E. (2012). W groteskowym tyglu. O pisarstwie Mikołaja Gogola – z perspektywy XXI wieku. Tekstualia, 2(29): 5–26.

Kayser, W. (1948). Das sprachliche Kunstwerk. Eine Einführung in die Literaturwissenschaft. Bern: A. Francke.

Kitto, H.D.F. (2003). Tragedia grecka. Studium literackie. Przeł. J. Margański. Kraków: Homini.

Kołakowski, L. (1990). Horror metaphysicus. Warszawa: Res Publica.

Kondakov, L.I. (1975). Logičeskij slovar’-spravočnik. Moskva: Nauka [Кондаков, Л.И. (1975). Логический словарь-справочник. Москва: Наука].

Lipszyc, A. (2004). Szczegół i nieczytelność. Esej o negatywnej hermeneutyce Kafki. W: Kasperski, E., Mackiewicz, T. (Red.). Poetyka egzystencji Franza Kafki na progu XXI wieku. Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego: 163–173.

Lothe, J., Sandberg, B. (Hrsg.). (2002). Franz Kafka. Zur ethischen und ästhetischen Rechtfertigung. Freiburg: Rombach Druck- und Verlagshaus.

Maciąg, W. (1992). Nasz wiek XX. Przewodnie idee literatury polskiej 1918–1980. Wrocław: Ossolineum.

Mackiewicz, T. (2004), Kafka a filozofia absurdu. W: Kasperski, E., Mackiewicz, T. (Red.). Poetyka egzystencji Franza Kafki na progu XXI wieku. Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego: 295–306.

Mann, Û.V. (1988). Poètika Gogolâ. Moskva: Hudožestvennaâ literatura [Манн, Ю. В. (1988). Поэтика Гоголя. Москва: Художественная литература].

Mann, Û.V. (2015). Skvoz’ formu k smyslu. Samootčët. Moskva–Âvne: Vysšaâ škola konsaltinga [Манн, Ю.В. (2015). Сквозь форму к смыслу. Самоотчёт. Москва–Явне: Высшая школа консалтинга].

Močul’skij, K.V. (2017). Duhovnyj put’ Gogolâ. Moskva–Berlin: Directmedia [Мочульский, К.В. (2017). Духовный путь Гоголя. Москва–Берлин: DirectMedia].

Moskvin, V.P. (2017). Âzyk poèzii. Priemy i stili. Terminologičeskij slovar’. Moskva: Flinta [Москвин, В.П. (2017). Язык поэзии. Приемы и стили. Терминологический словарь. Москва: Флинта].

Nabokov, V. (2016). Franz Kafka, „Przemiana”. W: Nabokov, V. Wykłady o literaturze. Przeł. Z. Batko. Warszawa: Aletheia: 351–394.

Parry, I. (1953). Kafka and Gogol. German Life and Letters, 6(2): 141–145.

Pawłowska-Jądrzyk, B. (2004). Strategie pisarskie. „Przemiana”. W: Kasperski, E., Mackiewicz, T. (Red.). Poetyka egzystencji Franza Kafki na progu XXI wieku. Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego: 127–146.

Pfeiffer, J. (1962). The Metamorphosis. In: Gray, R. (Ed.). Kafka: A Collection of Critical Essays. Englewood Cliffs: Prentice–Hall: 53–60.

Popović, T. (2010). Ideology and the Absurd in Literature. TRANS–, 9. (Online) https://journals.openedition.org/trans/395 (dostęp 22.06.2021).

Poulain, E. (2003). Kafka. Einbahnstrasse zur Hölle. Oder die unmögliche Selbstrechtfertigung des Daseins. Stuttgart–Weimar: J.B. Metzler.

Rilke, R.M. (1919). Ur-Geräusch. Das Inselschiff. Eine Zweimonatsschrift, Jg. 1, H. 1: 14–20.

Robert, M. (1963). L’ancien et le nouveau (De Don Quichotte à Franz Kafka). Paris: Grasset.

Rossi-Landi, F. (1992). Between Signs and Non-Signs. Amsterdam: John Benjamins Publishing Company.

Sidoruk, E. (2016). Apoteoza groteski. Borysa Eichenbauma czytanie Gogola. Zagadnienia Rodzajów Literackich, 59(120), z. 4: 73–81.

Sokel, W.H. (1966). Franz Kafka. New York: Columbia University Press.

Speirs, R. (1983). Where There’s a Will There’s No Way: A Reading of Kafka’s “Der Jäger Gracchus”. Oxford German Studies, 14: 92–110.

Šterengarc, R.Â. (2008). Tajna obaâniâ N.V. Gogolâ v literature, teatre i izobrazitel’nom iskusstve. Moskva: Progress–Tradiciâ [Штеренгарц, Р.Я. (2008). Тайна обаяния Н.В. Гоголя в литературе, театре и изобразительном искусстве. Москва: Прогресс–Традиция].

Šul’c, S. (2018). Kafka i Gogol’: «Zamok» i «Vij». Studia Rossica Gedanensia, 5: 251–276 [Шульц, С. (2018). Кафка и Гоголь: «Замок» и «Вий». Studia Rossica Gedanensia, 5: 251–276].

Szczęsna, E. (2004). Fenomenologia sensu w krótkich formach Kafki. W: Kasperski, E., Mackiewicz, T. (Red.). Poetyka egzystencji Franza Kafki na progu XXI wieku. Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego: 147–162.

Świerczyński, F. (2020). Ściany labiryntu. Systemy narracyjne Franza Kafki i Nikołaja Gogola. Studia Rossica Gedanensia 7: 133–145.

Timofeev, L.I. (1971). Osnovy teorii literatury. Moskva: Prosveŝenie [Тимофеев, Л.И. (1971). Основы теории литературы. Москва: Просвещение].

Todorov, T. (2018). Symboliczność i interpretacja. Przeł. T. Stróżyński. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria.

Tomášik, M. (2012). Kafka’s “The Metamorphosis,” Gogol’s “The Nose,” and Roth’s “The Breast.”. In: Kačmárová, A. (Ed.). English Matters. A Collection of Papers by the Institute of English and American Studies Faculty. T. 3: 48–53. Prešov: Prešovská univerzita v Prešove.

Vivas, E. (1948). Kafka’s Distorted Mask. The Kenyon Review, 10(1): 51–69.

Walser, M. (1972). Opis formy – studium o Kafce. Przeł. E. Misiołek. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

Weinberg, H.A. (1970). The New Novel in America. New York: Cornwell University Press.

Yeats, W.B. (2017). Jesień ciała. W: Yeats, W.B. Eseje. Przeł. L. Engelking. Łódź: Officyna: 179–184.

Pobrania

Opublikowane

2021-12-31

Jak cytować

Świerczyński, F. . (2021). Transfiguracje labiryntu. Absurd w poetyce Franza Kafki i Nikołaja Gogola. Studia Rossica Gedanensia, (8), 175–204. Pobrano z https://czasopisma.bg.ug.edu.pl/index.php/SRG/article/view/6672

Numer

Dział

Studia i artykuły