Academic Scientific JournalsOn (not)studying and not(preparing) to support adults with disabilities. Reflecting on university teacher's and researcher's experience
Keywords:
special education, special educators training, adulthood and aging with disabilitiesAbstract
The presented paper aims to highlight some weak point in special educators’ schooling which is the lack of preparation for care and support of adults with disabilities. In the text the authors rise valid questions and dilemmas of current special education as scientific discipline, as well as Bachelor’s or Master’s degree studies which notoriously seem to fail in special educators professional training in care and support for adults and aging people with disabilities.
Downloads
References
Auge M. (2011), Nie-miejsca. Wprowadzenie do antropologii hipernowoczesności, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Granosik M. (1997), Niektóre aspekty pracy nad rozumieniem upośledzonego, „Studia Socjologiczne”, vol. 144.
Kupisiewicz M. (2016), Pedagog specjalny – człowiek o wyjątkowych predyspozycjach osobowościowych, profesjonalista posiadający rozległą, interdyscyplinarną wiedzę i umiejętności, „Studia z Teorii Wychowania”, t. 7, nr 4(17).
Krause A. (2016), Dorosłość w niepełnosprawności intelektualnej, „Niepełnosprawność. Dyskursy Pedagogiki Specjalnej”, nr 24.
Krause A. (2011), Współczesne paradygmaty pedagogiki specjalnej, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Krzemińska D. (2014), Style bycia/działania terapeutów jako asumpt do rozważań o placówkach wsparcia dorosłych osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną, „Niepełnosprawność. Dyskursy Pedagogiki Specjalnej”, nr 16.
Krzemińska D. (2012), Dorośli z niepełnosprawnością w okowach „misji rehabilitacyjnej” – perspektywa postkolonialna [w:] D. Krzemińska, I. Lindyberg, Wokół dorosłości z niepełnosprawnością intelektualną. Teksty rozproszone, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Lindyberg I. (2009), Pytanie o specyfikę systemu instytucjonalnego wsparcia dorosłych osób z niepełnosprawnością „Niepełnosprawność. Życie z niepełnosprawnością. Trud dorastania i społecznej egzystencji”, nr 2.
Marzenna Z. (2012), Rola i miejsce pedagoga specjalnego w kreowaniu działalnościi edukacyjno-terapeutycznej, Acta Universitatis Nicolai Copernici, Pedagogika XXVIII, Nauki Humanistyczno-Społeczne, z. 405.
Plutecka K. (2005), Obraz pedagoga specjalnego w aspekcie nowoczesnych paradygmatów pedeutologicznych, „Szkoła Specjalna”, nr 2.
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 grudnia 2010 r. w sprawie środowiskowych domów samopomocy.
Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia z 25 marca 2004 r. w sprawie warsztatów terapii zajęciowej.
Wiliński M. (2010), Diagnoza potrzeb i modele pomocy dla osób z ograniczeniami sprawności, A. Brzezińska, R. Kaczan, K. Smoczyńska (red.), Warszawa.
Woynarowska A. (2017), Być terapeutą dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną. Rozważania o dorosłości z niepełnosprawnością intelektualną i jej wsparciu, „Niepełnosprawność. Dyskursy Pedagogiki Specjalnej”, nr 25.
Woynarowska A., Rzeźnicka-Krupa J. (2014), Znaczenia nadawane wsparciu w dorosłości i własnej w nim roli przez terapeutów dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną, „Niepełnosprawność. Dyskursy Pedagogiki Specjalnej”, nr 16.
Żółkowska T. (2011), Wspomaganie rozwoju dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną – refleksje pedagoga [w:] Dorośli z niepełnosprawnością intelektualną w labiryntach codzienności. Analiza badań – krytyka podejść – propozycje rozwiązań, B. Cytowska (red.), Toruń.
