Etnografia osobista. Antropolożka i antropolog w terenie

Autor

DOI:

https://doi.org/10.26881/etno.2021.7.01

Słowa kluczowe:

anthropologists, fieldwork, personal ethnography, practical, existential and emotional dimension of ethnographic field research, autoethnography

Abstrakt

The article presents the idea of personal ethnography, i.e. the anthropologists’ individual experiences that include practical, existential, and emotional dimensions of ethnographic field research. Such experiences and their details are largely absent in scientific papers, due to their apparent irrelevance for research results. Nevertheless, they form an indispensable part of ethnographic research, influencing its scientific findings. This article not only emphasizes the need to include this aspect of ethnographic research in the methodological reflection, but also points out the differences and similarities between personal ethnography and autoethnography, following the main threads of personal experiences from fieldwork.

Downloads

Download data is not yet available.

Biogramy autorów

Tarzycjusz Buliński - Uniwersytet Gdański

Antropolog, profesor UG w Instytucie Archeologii i Etnologii Uniwersytetu Gdańskiego. Zainteresowania: antropologia szkoły, antropologia dziecka, edukacja międzykulturowa, etnologia Indian Amazonii, teoria i metodologia antropologii.

Aleksander Posern-Zieliński - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

etnolog, członek Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności, profesor senior w Instytucie Antropologii i Etnologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Zainteresowania: antropologia etniczności, antropologia religii, historia etnologii, tubylcze ruchy społeczne, polskie diaspory i migracje, etnologia Ameryki Łacińskiej (kraje andyjskie) i Północnej.

Bibliografia

Barley, N. (1997). Niewinny antropolog. Notatki z glinianej chatki. Przeł. E.T. Szyler. Warszawa: Prószyński i S-ka.

Buliński, T., Kairski, M. (red.) (2011a). Teren w antropologii. Praktyka badawcza we współczesnej antropologii kulturowej. Poznań: Wydawnictwo UAM.

Buliński, T., Kairski, M. (2011b). Wiedza terenowa w antropologii: w poszukiwaniu nowego wymiaru badań terenowych. W: T. Buliński, M. Kairski (red.). Teren w antropologii. Praktyka badawcza we współczesnej antropologii kulturowej (s. 291–333). Poznań: Wydawnictwo UAM.

Holman, J.S. (2009). Autoetnografia. Polityka tego, co osobiste. W: N.K. Denzin, Y.S. Lincoln (red.). Metody badań jakościowych, t. 2 (s. 175–218). Przeł. M. Brzozowska-Brywczyńska. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Kacperczyk, A. (2014). Autoetnografia – technika, metoda, nowy paradygmat? O metodologicznym statusie autoetnografii. Przegląd Socjologii Jakościowej, 10, 3, 32–74.

Kafar, M.A. (2009). O przełomie autoetnograficznym w humanistyce. W stronę nowego paradygmatu. W: B. Płonka-Syroka (red.). My i wy. Spór o profesjonalny charakter racjonalności nauki (s. 1–24). Warszawa: Wydawnictwo DiG.

Malinowski, B. (2008). Dziennik w ścisłym znaczeniu tego wyrazu. Przeł. G. Kubica. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Rabinow, P. (2010). Refleksje na temat badań terenowych w Maroku. Przeł. K.J. Dudek, S. Sikora. Kęty: Antyk. Marek Derewiecki.

Opublikowane

2021-12-23 — zaktualizowane 2023-10-17

Wersje

Jak cytować

Buliński , T., & Posern-Zieliński, A. (2023). Etnografia osobista. Antropolożka i antropolog w terenie. Etnografia. Praktyki, Teorie, Doświadczenia, (7), 9–20. https://doi.org/10.26881/etno.2021.7.01 (Original work published 23 grudzień 2021)

Inne teksty tego samego autora